This House - Alison Moyet

Whose sticky hands are these?

And what is this empty place

I could be happily lost but for your face

Here stands an empty house

That used to be full of life

Now it’s home for no one and his wife

It’s a hovel and

Who can take your place?

I can’t face another day

And who will shelter me?

It’s cold in here

Cover me

Under these fingertips a strange body rolls and dips

I close my eyes and you’re here again

Later as day descends

I’ll shout from my window

To anyone listening.

«I'm loosing»

Who can take your place?

I can’t face another day

And who will shelter me?

It’s cold in here

Cover me

Oh in a plague of hateful questioning

Tap dancing every syllable from ear to ear

I hear the din of lovers jousting

When I’m hiding with my head to the wall

Who will shelter me?

It’s cold in here

Van wie zijn deze plakkerige handen?

En wat is deze lege plek?

Ik zou gelukkig verloren kunnen gaan, maar voor je gezicht

Hier staat een leeg huis

Dat was vroeger vol leven

Nu is het thuis voor niemand en zijn vrouw

Het is een krot en

Wie kan jouw plaats innemen?

Ik kan geen dag meer aan

En wie zal mij onderdak bieden?

Het is koud hier

Bedek mij

Onder deze vingertoppen rolt en duikt een vreemd lichaam

Ik sluit mijn ogen en je bent er weer

Later als de dag daalt

Ik schreeuw vanuit mijn raam

Aan iedereen die luistert.

«Ik verlies»

Wie kan jouw plaats innemen?

Ik kan geen dag meer aan

En wie zal mij onderdak bieden?

Het is koud hier

Bedek mij

Oh in een plaag van hatelijke vragen

Tapdansen op elke lettergreep van oor tot oor

Ik hoor het geraas van het steekspel van geliefden

Als ik me verstop met mijn hoofd tegen de muur

Wie zal mij onderdak bieden?

Het is koud hier