Our Colander Eyes - Alison Moyet

Some days nothing comes my way, nothing but nothing that is

A heaven of rain clouds crown my day, queen of the wet ghost town brigade

Then you walk by and from my sky, nothing falls without a sparkle

Feeling it kissing my face, so even I don’t know I’m crying

Now you’re him, out is in, who has time to live in sorrow

Umbrellas are chapel ceilings in chrome

And I dig the nylon blue lining your avenue

I’m not waiting on the sun like a bus that never comes

I’m at home with my colander sky

I’m just hanging with a friend

I don’t need this storm to end

I’m in deep with my colander guy

It’s you, you and me babe, and our colander eyes

Then you walk in, and for my sins

Nothing hurts for feeling groovy

Everything seems appealing

And even I don’t know I’m lying

But we soon forget how to get on wet

We pass the towel and get back to drying

And only the time is flying

But then with only our chances slim

Back to nephrology again

Sommige dagen komt er niets op mijn pad, niets dan niets dat is

Een hemel van regenwolken kroont mijn dag, koningin van de natte spookstadbrigade

Dan loop je voorbij en vanuit mijn lucht valt er niets zonder fonkeling

Ik voel het mijn gezicht kussen, dus zelfs ik weet niet dat ik huil

Nu ben jij hem, uit is in, die tijd heeft om in verdriet te leven

Paraplu's zijn kapelplafonds in chroom

En ik graaf de nylonblauwe voering van je straat

Ik wacht niet op de zon zoals een bus die nooit komt

Ik ben thuis met mijn vergiethemel

Ik hang gewoon rond met een vriend

Ik heb deze storm niet nodig om te eindigen

Ik zit diep met mijn vergiet man

Jij, jij en ik schat, en onze vergiet ogen

Dan loop je naar binnen, en voor mijn zonden

Niets doet pijn om je groovy te voelen

Alles lijkt aantrekkelijk

En zelfs ik weet niet dat ik lieg

Maar we vergeten al snel hoe we nat moeten worden

We geven de handdoek door en gaan weer drogen

En alleen de tijd vliegt

Maar dan met alleen onze kansen klein

Weer terug naar nefrologie