Un'isola - ALICE

La notte si fatta limpida

il mare un velluto nero

si accendo come lampade milioni di stelle in cielo.

Profumano l’aria tiepida i fiori di mandarino il vento una strana musica che

mi fa sognore di averti vicino.

Il mondo soltanto un’isola che tu devi ritrovare

Dov’era la casa candida profumo di pane e mare.

E l’uva che rubavamo noi correndo per quelle strade e il sole che brucia dentro

gli occhi sei tu che da sempre dividi l’amore.

Quella che canzone che cantavi sempre tu ma le parole non me le ricordo pi.

Le navi che adesso partono cos sono i miei pensieri che cercano fino all’ultimo

di te come eri ieri di te che mi vivevi accanto guardandomi di nascosto di te che mi svegliavo a fianco

toccandomi il viso dicendomi resta.

Quella che canzone che cantavi sempre tu ma le parole non me le ricordo pi.

(Grazie a emanuele per questo testo)

De nacht werd helder

de zee een zwart fluweel

miljoenen sterren aan de hemel lichten op als lampen.

De lauwe lucht, de mandarijnbloemen, de wind, een vreemde muziek die...

het doet me dromen van jou dichtbij te hebben.

De wereld is slechts een eiland dat je opnieuw moet vinden

Waar het huis was, was de witte geur van brood en zee.

En de druiven die we hebben gestolen door door die straten te rennen en de zon die van binnen brandt

jouw ogen zijn jij die de liefde altijd verdeeld heeft.

Dat liedje dat je altijd zong, maar ik herinner me de woorden niet meer.

De schepen die nu vertrekken zijn mijn gedachten die tot het laatst zoeken

van jou zoals je gisteren was van jou die naast me woonde en stiekem naar me keek van jou dat ik naast me wakker werd

mijn gezicht aanraken en zeggen dat ik blijf.

Dat liedje dat je altijd zong, maar ik herinner me de woorden niet meer.

(Met dank aan emanuele voor deze tekst)