Nuvole - ALICE

Nuvole

Si inseguono, cercandosi, le nuvole

Son vecchi dirigibili le nuvole

Nuvole

A quanti amanti parlano le nuvole

Nel cielo sopra noi

Mi chiedo a chi appartengono

Mi volto e trovo l’orizzonte

Dei tuoi occhi intriso

Di ricordi e di sogni e di nuvole

Giorni passati a scrutare nel cielo

Segnali lontani, figure straniere

Così, senza cercare di più

Nuvole

Ma quanti mondi vedono le nuvole

Dal cielo sopra noi

Mi chiedo se ci parlano

Mi volto e trovo l’orizzonte

Dei tuoi occhi intriso

Di racconti e di luci e di nuvole

Giorni passati a scrutare nel cielo

Segnali lontani, figure straniere

Ragioni di vita sentite dal cuore

Così, senza volere di più

wolken

De wolken achtervolgen elkaar, op zoek naar elkaar

De wolken zijn oude luchtschepen

wolken

Met hoeveel minnaars spreken de wolken?

In de lucht boven ons

Ik vraag me af van wie ze zijn

Ik draai me om en vind de horizon

Van je ogen doorweekt

Van herinneringen en dromen en wolken

Dagen doorgebracht met turen in de lucht

Verre tekens, buitenlandse figuren

Dus, zonder verder te zoeken

wolken

Maar hoeveel werelden zien de wolken?

Vanuit de lucht boven ons

Ik vraag me af of ze met ons praten

Ik draai me om en vind de horizon

Van je ogen doorweekt

Van verhalen en lichten en wolken

Dagen doorgebracht met turen in de lucht

Verre tekens, buitenlandse figuren

Redenen voor het leven vanuit het hart gevoeld

Dus, zonder meer te willen