Lo specchio - ALICE

Forse dovrei soltanto stendermi come un tappeto al sole

Evaporando le paure e le incertezze di ogni giorno

Come quando venendo a trovarti d’un tratto mi accorgo

Di essere rimasta a casa

E poi dovrei ancora stendermi come un lenzuolo al vento

Trasparente alle paure e alle incertezze di ogni giorno

Come quando davanti allo specchio d´un tratto mi accorgo

Di non essere nemmeno in casa

Misschien moet ik gewoon als een tapijt in de zon gaan liggen

De angsten en onzekerheden van elke dag verdampen

Zoals wanneer ik plotseling naar je toe kom

Thuis zijn gebleven

Trouwens, ik zou me nog steeds moeten uitstrekken als een laken in de wind

Transparant voor de angsten en onzekerheden van elke dag

Zoals wanneer ik me ineens realiseer voor de spiegel

Zelfs niet thuis