Laura Degli Specchi - ALICE

Laura vive guardando se stessa

La vita in rosa

In una casa tutta di specchi

Lei si è rinchiusa

E non ha pensieri

Non ha mai giorni neri

Non conosce veri amori mai

Laura è così perché è stata ferita

Un gabbiano in volo

Proprio da chi l’aveva capita

Per un attimo solo

E lui l’aveva usata

E poi l’aveva gettata via

E non è più volata via

E da allora canta sempre

La stessa melodia

Una canzone d’amore in la minore

Che è la nota della malinconia

E da allora canta sempre

La stessa melodia

Una canzone d’amore che la fa sognare

Che qualcuno se la porti via

Un giorno un poeta si trovava a passare

E la sentì cantare

In quella casa tutta di specchi

Cercò di entrare

Ma non c’eran porte, né finestre aperte

Però da qualche parte un sistema ci sarà

E lui lo troverà

Con una tromba tutta d’oro

Tu troverai la chiave del tesoro

Con un accordo in la maggiore

Tu spezzerai l’incanto del suo cuore

Laura leeft door naar zichzelf te kijken

Het leven in roze

In een huis vol spiegels

Ze sloot zichzelf op

En hij heeft geen gedachten

Hij heeft nooit zwarte dagen

Hij kent nooit ware liefdes

Laura is zo omdat ze gewond was

Een meeuw tijdens de vlucht

Juist van degenen die het begrepen hadden

Voor een moment

En hij had het gebruikt

En toen had hij het weggegooid

En het vloog nooit weg

En sindsdien zingt hij

Dezelfde melodie

Een liefdesliedje in a mineur

Wat is de toon van melancholie?

En sindsdien zingt hij

Dezelfde melodie

Een liefdeslied dat haar doet dromen

Iemand neemt haar mee

Op een dag kwam er een dichter voorbij

En hij hoorde haar zingen

In dat huis vol spiegels

Hij probeerde binnen te komen

Maar er waren geen deuren of ramen open

Maar ergens zal er een systeem zijn

En hij zal het vinden

Met een geheel gouden trompet

Je zult de sleutel tot de schat vinden

Met een akkoord in A majeur

Je zult de charme van zijn hart breken