En Quarantaine - Alex Beaupain

Nous avons à présent

Des amis de vingt ans

Des neveux au collège

L'âge qu’avaient nos parents

De vrais appartements

Des cartes privilèges

On danse moins souvent

Quand on danse on se sent

En quarantaine

Mis à l'écart

Des capitaines

Hagards

Nous voulions tellement

Nous nous battions pourtant

Nous avons eu si peu

On nous disait perdants

Sans idéaux crachant

Sur nos aînés glorieux

Nous voici sur leurs traces

Sans avoir pris leur place

En quarantaine

Mis de côté

Les capitaines

N’ont rien laissé

Non ils n’ont rien laissé

Ni plage ni pavé

Pas plus de mai tant pis

La poussière a gagné

Et tout est écroulé

Un mur, deux tours et puis

Sans avoir rien compris

Brusquement nous voici

En quarantaine

Il se fait tard

Des capitaines

Sans drakkar

We hebben nu

Twintigjarige vrienden

Neefjes op de universiteit

De leeftijd van onze ouders

echte appartementen

Privilege-kaarten

We dansen minder vaak

Als we dansen, voelen we ons

in quarantaine

opgeschort

kapiteins

verwilderd

We wilden zo graag

We waren nog steeds aan het vechten

We hadden zo weinig

We werden verliezers genoemd

Zonder idealen te spugen

Op onze glorieuze ouderen

Hier zijn we in hun voetsporen

Zonder hun plaats te hebben ingenomen

in quarantaine

opzij zetten

Kapiteins

liet niets achter

Nee, ze hebben niets achtergelaten

Geen strand of stoep

Geen mei meer jammer

Het stof heeft gewonnen

En alles valt uit elkaar

Een muur, twee torens en dan

Zonder iets te begrijpen

Opeens zijn we hier

in quarantaine

Het wordt laat

Kapiteins

zonder longship