Самара - Александр Звинцов

«Москва-Самара» — трасса в тыщу километров,

Как лента серая на солнце заблестит,

Горячий ветер на дворе в разгаре лета

Да, путь не близкий мне с друзьями предстоит.

Но время мчит, и крутятся колёса

Ночь позади.

Восход — как бешеный пожар.

Нам указатель дал ответы на вопросы.

И мы свернули вскоре вниз на Красный Яр.

Припев:

Я в Самаре, будучи, у Серёги Юрьича,

С Саней-голубятником и Юриком с села

Вечерами тёплыми водочку полсотнями

Пили под закусочку, что нам Танюха подала.

Серёга встретил нас, и жили мы, как дома,

А в день рождения его в Самарский порт

Друзья все съехались, чтоб выйти на пароме,

По Волге-матушке, прочувствовав комфорт.

А с берегов нам огоньки светили,

Был полный штиль, я песни свои пел,

За именинника под тосты гости пили

И даже в рубке капитан балдел.

Всё было круто, как в картинах зарубежных,

А день спустя в кафэшке летней я видал,

Как самарчанки вдоль по наберЕжной

(по нАбережной)

Тусуются.

Я б всех с собой забрал.

Я кайфонул от той весёлой суеты,

И всем скажу в Москве: «Самара хороша!»

Там даже был путанский конкурс красоты —

Для нас его там замутили кореша.

Припев.

Как грустно было и тоскливо расставаться,

Петрович с Серым на коня восьмую пьёт,

Домой пришла пора нам возвращаться,

А дома дел всегда у всех не в проворот.

Но я вернусь сюда и обещаю с лёту,

Что про друзей самарских песню напишу,

Мы ещё сходим на рыбалку и охоту,

Когда вернусь, с ракетницы оповещу.

Припев:

А я в Самаре, будучи, у Серёги Юрьича,

С Саней-голубятником и Юриком с села

Вечерами тёплыми водочку полсотнями

Пили под закусочку, что нам Танюха подала.

Моим самарским друзьям посвящается.

"Moskou-Samara" - een route van duizend kilometer,

Als een grijs lint dat glinstert in de zon,

Hete wind in de tuin op het hoogtepunt van de zomer

Ja, het pad is niet dicht bij mij en mijn vrienden.

Maar de tijd dringt en de wielen draaien

De nacht is achter de rug.

Zonsopgang is als een lopend vuurtje.

De index gaf ons antwoorden op vragen.

En al snel sloegen we af naar Krasny Yar.

Refrein:

Ik ben in Samara, in Seryoga Yuryich,

Met Duiventil Slee en Yurik uit het dorp

's Avonds vijftig warme wodka

We dronken met een snack die Tanyukha ons voorschotelde.

Seryoga ontmoette ons, en we leefden als thuis,

En op zijn verjaardag naar de haven van Samara

Vrienden verzamelden zich om op de veerboot te gaan,

Langs Moeder Volga, de troost voelen.

En vanaf de oevers schenen de lichten voor ons,

Er was volledige rust, ik zong mijn liedjes,

Voor de jarige dronken de gasten toast

En zelfs in de stuurhut was de kapitein gek.

Alles was cool, zoals in buitenlandse schilderijen,

En een dag later, in een zomercafé, zag ik

Zoals Samarchaanse vrouwen langs de dijk

(aan de waterkant)

Chillen.

Ik zou iedereen meenemen.

Ik werd high van dat vrolijke gedoe,

En ik zal iedereen in Moskou vertellen: "Samara is goed!"

Er was zelfs een verwarrende schoonheidswedstrijd -

Voor ons werd hij daar vertroebeld door een sidekick.

Refrein.

Hoe droevig en somber het was om te scheiden,

Petrovitsj met Grijs op het paard drinkt de achtste,

Het is tijd dat we naar huis gaan

En thuis loopt het voor iedereen altijd uit de hand.

Maar ik kom hier terug en ik beloof het meteen

Hoe zit het met Samara-vrienden, ik zal een lied schrijven,

We gaan ook vissen en jagen,

Als ik terugkom, zal ik je op de hoogte stellen vanaf de raketwerper.

Refrein:

En ik ben in Samara, samen met Seryoga Yuryich,

Met Duiventil Slee en Yurik uit het dorp

's Avonds vijftig warme wodka

We dronken met een snack die Tanyukha ons voorschotelde.

Opgedragen aan mijn Samara-vrienden.