Сестре - Александр Звинцов

Сестре

Я и не знал тогда, как буду жить я дальше,

И где найду домашнее тепло,

Кто боль мою без корысти и фальши,

Поймёт, от сердца, чтобы отлегло.

Мной был потерян: дом, семья, родимый берег,

Всю ночь курил тогда, до самого утра.

Я взял гитару и отчалил без истерик

В огромный город, где живёт моя сестра.

А сегодня я, друзья, спешу

Еду, вот, сестрёнку повидать.

Под рюмку побеседуем про новости последние

И о прошлом будем вспоминать.

Под рюмку побеседуем про новости последние

И о прошлом будем вспоминать.

Ты уж прости, что все мои проблемы,

К твоим ещё прибавились тогда,

Да и приехал, может, я не в тему

И твой жених исчез куда-то без следа.

Похоже, где-то мы, с лихим гасконцем,

О нём писал мой тёзка много лет назад,

Ты знай о том, что под московским солнцем,

Живёт твой преданный до самой смерти брат.

Из ресторана я, усталый и охрипший,

Всегда под утро прихожу домой.

Свою над головой имею крышу,

Но вот тоска порой возьмёт — хоть волком вой.

Я помню ты, волнуясь, поджидала

Меня как мать.

Горит в душе свеча.

А если, вдруг, случайно засыпала,

Будил тебя щелчок замочного ключа.

zus

Ik wist toen niet hoe ik verder zou leven,

En waar kan ik warmte in huis vinden,

Wie is mijn pijn zonder eigenbelang en leugen,

Hij zal vanuit het hart begrijpen dat hij opgelucht moet zijn.

Ik was verdwaald: thuis, familie, inheemse kust,

Hij rookte toen de hele nacht, tot de ochtend.

Ik nam de gitaar en vertrok zonder driftbuien

Naar de grote stad waar mijn zus woont.

En vandaag, vrienden, heb ik haast

Ik ga naar mijn zus.

Laten we het laatste nieuws onder een glas bespreken

En we zullen ons het verleden herinneren.

Laten we het laatste nieuws onder een glas bespreken

En we zullen ons het verleden herinneren.

Vergeef me dat al mijn problemen

Dan zijn ze toegevoegd aan de jouwe,

Ja, en aangekomen, misschien ben ik off-topic

En je verloofde is ergens spoorloos verdwenen.

Het lijkt erop dat we ergens zijn, met een onstuimige Gascon,

Mijn naamgenoot schreef vele jaren geleden over hem,

Je weet dat onder de Moskouse zon,

Je broer, trouw tot de dood, leeft voort.

Ik kom uit het restaurant, moe en hees,

Ik kom altijd 's ochtends thuis.

Ik heb een dak boven mijn hoofd

Maar soms neemt melancholie het over - in ieder geval huilen als een wolf.

Ik herinner me je, je zorgen maken, wachten

ik als een moeder.

Een kaars brandt in de ziel.

En als, plotseling, per ongeluk in slaap viel,

De klik van de toets maakte je wakker.