Памяти Сергея Наговицына - Александр Звинцов

Сколько песен бессмертных он спел для братвы

Тех, что сам написал о прожитом

И не хочется верить, что эти цветы

Здесь засыпали холм, где лежит он.

Припев:

А время вспять не повернуть

Уходишь вдруг, прощай, братуха.

Судьба ведёт в последний путь

Тебе земля пусть будет пухом.

Ветер треплет венки и от этой беды

Самый дерзкий жульман прослезится

Яркий свет вдруг погас у небесной звезды

Нас покинул Сергей Наговицын.

Припев.

Он останется жить в тех, кто жизнь повидал

Ту, что веру ломала в нас круто.

Я прошу вас, друзья, всех, кто Серого знал,

Встать и молча застыть на минуту.

Hoeveel onsterfelijke liedjes zong hij voor de jongens?

Degenen waar hij zelf over schreef, leefden

En ik wil niet geloven dat deze bloemen

Hier bedekten ze de heuvel waar hij ligt.

Refrein:

En de tijd kan niet worden teruggedraaid

Je gaat plotseling weg, tot ziens, broer.

Het lot leidt naar het laatste pad

Moge de aarde voor jullie rusten in vrede.

De wind schudt de kransen en van dit ongeluk

De meest brutale oplichter zal een traan laten

Het felle licht ging plotseling uit bij de hemelster

Sergey Nagovitsyn heeft ons verlaten.

Refrein.

Hij zal leven in degenen die het leven hebben gezien

Degene die het vertrouwen in ons brak.

Ik vraag jullie, vrienden, iedereen die Gray kende

Sta op en bevries een minuut stil.