Корешок мой, Вовка - Александр Звинцов

Корешок мой Вовка из Одессы-мамы

Дернул в Сан-Франциско, с юных лет мечтал,

Он считает баксы, а я с дырой в кармане,

И графом Монте-Кристо я пока не стал.

Звучит аккорд, гитара загрустила

И почему-то всё в минорный лад,

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Пролетают годы, оставляя память,

И судьба-плутовка всё ломает жизнь,

И на что не знаем будем ставки ставить,

Только бы спецовку нам снова не носить.

Но и те одежды выглядели чисто,

Не у всех, конечно, кому работа грех,

А кто по жизни нежный, там учили быстро,

Тот трудяга вечный спину гнул за всех.

Звучит аккорд, гитара загрустила

И почему-то всё в минорный лад,

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Эх, сейчас с тобою встретиться бы, кореш,

Только мне не светит за бугор рвануть,

Может, эта песня в край твой срикошетит,

Говорят, мир тесен, значит, добрый путь.

Звучит аккорд, гитара загрустила

И почему-то всё в минорный лад,

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Куда-то вдаль вдруг память заманила

На много пролетевших лет назад.

Mijn ruggengraat Vovka van Odessa-moeder

Getrokken in San Francisco, gedroomd vanaf jonge leeftijd,

Hij telt geld, en ik met een gat in mijn zak,

En ik ben nog niet de graaf van Monte Cristo geworden.

Er klinkt een akkoord, de gitaar is verdrietig

En om de een of andere reden is alles in een kleine harmonie,

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.

Jaren vliegen voorbij door herinneringen achter te laten

En het bedrieglijke lot breekt alles,

En op wat we niet weten, wedden we,

Als we maar geen overall meer zouden dragen.

Maar zelfs die kleren zagen er schoon uit,

Niet iedereen natuurlijk voor wie werken een zonde is,

En wie is teder in het leven, ze leerden snel,

Die eeuwige harde werker boog zich voor iedereen.

Er klinkt een akkoord, de gitaar is verdrietig

En om de een of andere reden is alles in een kleine harmonie,

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.

Eh, nu zou ik je ontmoeten, sidekick,

Alleen schijnt het niet voor mij om over de heuvel te rennen,

Misschien zal dit lied weerkaatsen naar jouw land,

Ze zeggen dat de wereld klein is, dus veel geluk.

Er klinkt een akkoord, de gitaar is verdrietig

En om de een of andere reden is alles in een kleine harmonie,

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.

Ergens in de verte lokte plotseling de herinnering

Voor vele vliegende jaren geleden.