Вагон - Александр Звинцов

Вдруг напомнил стук колёс, как меня «столыпин» вёз

В тот неведомый мне край, что унёс:

Моих юных лет мечты, первой девушки черты

И хрустальной чистоты её слёз.

Припев:

А вдалеке всё мерцали огни

Перепутались ночи и дни.

Паровоз тот по рельсам бежал

От родных берегов за Урал.

Паровоз тот по рельсам бежал

От родных берегов за Урал.

А порою, признаЮсь, я не верил, что вернусь,

Но, привыкаешь ко всему, ну и пусть.

Пусть пытаются сломать мусора — им не понять,

Что на понт меня не взять — не введусь.

Поломатых повидал, уж не встанет, кто упал,

Кому шкура, кому честь — выбирай.

И неси по жизни крест свой по воли хоть и в без

От судьбы не жди чудес так и знай.

Припев:

А вдалеке всё мерцали огни

Перепутал я ночи и дни.

Может выпить, чтоб грусть отвести

Мне ж ещё почти сутки в пути.

Может выпить, чтоб грусть отвести

Мне ж ещё почти сутки в пути.

А вагон сегодня мой пассажирский прицепной

Из гостей меня домой всё везёт.

Проводница носит чай, что-то есть в ней, замечаю,

Подмигну ей невзначай — позовёт.

Припев:

А вдалеке всё мерцали огни

Перепутал я ночи и дни.

Может выпить, чтоб грусть отвести

Мне ж ещё почти сутки в пути.

Может выпить, чтоб грусть отвести

Мне ж ещё почти сутки в пути.

Plotseling herinnerde ik me het geluid van wielen, hoe Stolypin me reed

Naar dat voor mij onbekende land dat meevoerde:

Mijn jonge dromen, de kenmerken van het eerste meisje

En de kristalzuivere zuiverheid van haar tranen.

Refrein:

En in de verte flikkerden de lichten

Nachten en dagen verpest.

Die stoomlocomotief liep langs de rails

Van inheemse kusten buiten de Oeral.

Die stoomlocomotief liep langs de rails

Van inheemse kusten buiten de Oeral.

En soms, moet ik bekennen, geloofde ik niet dat ik zou terugkeren,

Maar je went aan alles, het zij zo.

Laat ze proberen de rotzooi te breken - ze begrijpen het niet

Als je me niet meeneemt op een show, ga ik niet naar binnen.

Ik heb gebroken gezien, ze willen niet opstaan, degenen die zijn gevallen,

Aan wie de huid, aan wie eer - kies.

En draag je kruis door het leven volgens je wil, zij het zonder

Verwacht geen wonderen van het lot en weet.

Refrein:

En in de verte flikkerden de lichten

Ik haalde nachten en dagen door elkaar.

Kan drinken om verdriet weg te nemen

Ik ben nog bijna een dag onderweg.

Kan drinken om verdriet weg te nemen

Ik ben nog bijna een dag onderweg.

En de auto van vandaag is mijn passagiersaanhanger

Alles van de gasten brengt me thuis.

De conducteur draagt ​​thee, er zit iets in, merk ik

Als ik nonchalant naar haar knipoog, belt ze.

Refrein:

En in de verte flikkerden de lichten

Ik haalde nachten en dagen door elkaar.

Kan drinken om verdriet weg te nemen

Ik ben nog bijna een dag onderweg.

Kan drinken om verdriet weg te nemen

Ik ben nog bijna een dag onderweg.