Полетим - Александр Панайотов

Все спят, только ты и я — прячемся под луной.

На краю иллюзий видимых огней и темноты немой.

Околдуй меня глазами ясными.

Говори слова, но не напрасные.

Дай, скорее свою руку мне —

Моя, прекрасная!

И полетим!

Это мир побудет без нас.

И полетим!

Нам никто не нужен сейчас!

И полетим!

И полетим.

Прибой, берег, шум волны и одинокий пляж.

Разбуди меня, ведь мне нужно знать, что это — не мираж.

Путь укажет Звезда безымянная,

Сохраняя наши чувства Первозданными.

Дай, скорее свою руку мне —

Моя, живая!

И полетим!

Это мир побудет без нас.

И полетим!

Нам никто не нужен сейчас!

И полетим!

И полетим.

Нет границ и времени у любви.

Повтори мне не раз, готова ли ты улететь сейчас?

В белый Рай и неба край неземной!

Мне в невесомости хорошо только с тобой.

С тобой!

И полетим!

И полетим!

Полетим…

Iedereen slaapt, alleen jij en ik verstoppen je onder de maan.

Op de rand van illusies van zichtbaar licht en stille duisternis.

Betover me met heldere ogen.

Spreek woorden, maar niet tevergeefs.

Geef me liever je hand

Mijn mooie!

En laten we vliegen!

Deze wereld zal zonder ons zijn.

En laten we vliegen!

We hebben nu niemand nodig!

En laten we vliegen!

En we zullen vliegen.

Surf, shore, wave noise en een eenzaam strand.

Maak me wakker, want ik moet weten dat dit geen luchtspiegeling is.

Het pad wordt weergegeven door de naamloze ster,

Onze gevoelens primordiaal houden.

Geef me liever je hand

De mijne leeft!

En laten we vliegen!

Deze wereld zal zonder ons zijn.

En laten we vliegen!

We hebben nu niemand nodig!

En laten we vliegen!

En we zullen vliegen.

Liefde kent geen grenzen en geen tijd.

Vertel me meer dan eens, ben je klaar om nu weg te vliegen?

Naar het witte paradijs en de lucht, de rand van het onaardse!

Ik voel me goed in gewichtloosheid alleen bij jou.

Met jou!

En laten we vliegen!

En laten we vliegen!

Laten we vliegen...