На краю - Александр Панайотов

Этот вечер длится слишком долго,

Из зеркальных склеенных осколков

Медленно кружится лунный шар, белый шар,

Словно чья-то хрупкая душа.

Оплетают нас минуты длинной

Нежной серебристой паутиной,

Мы с тобою медлим чуть дыша,

Не решаясь сделать шаг.

Припев:

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

Мы к себе не пустим зимний холод

Ангельским крылом укрытый город

Дремлет в этой синей тишине

Улыбаясь небесам во сне

Слёзы наши все и все улыбки

Все сомненья наши и ошибки

Всё ещё возможно изменить

Всё понять и всё простить

Припев:

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

Deze avond duurt te lang

Van spiegelgelijmde fragmenten

Langzaam draaiende maanbal, witte bal,

Als iemands kwetsbare ziel.

Heeft ons minuten lang verstrikt

Delicaat zilverweb,

Jij en ik blijven een beetje ademen,

Geen stap durven zetten.

Refrein:

Op de rand van de aarde slapend in de mist,

Op de rand van tederheid en liefde

Strek je handen uit naar het vuur,

We staan ​​nog steeds alleen aan de rand.

We laten de winterkou niet binnen

Een engelenvleugel beschutte stad

Dommelen in deze blauwe stilte

Lachend naar de hemel in een droom

Al onze tranen en al onze glimlachen

Al onze twijfels en fouten

Wijzigen kan nog

Begrijp alles en vergeef alles

Refrein:

Op de rand van de aarde slapend in de mist,

Op de rand van tederheid en liefde

Strek je handen uit naar het vuur,

We staan ​​nog steeds alleen aan de rand.

Op de rand van de aarde slapend in de mist,

Op de rand van tederheid en liefde

Strek je handen uit naar het vuur,

We staan ​​nog steeds alleen aan de rand.