Напополам - Александр Панайотов

Мы — одно целое, иль каждый отдельно мы, что-то внутри.

Слышу я голос твой и запах весеннего, выстрел на три.

Знай, каждый день тебя в самых мелочах, замечая во снах.

Припев:

Может быть это знак!

Мир разделился напополам.

Это не просто так подарены чувства нам.

Жаль, но нельзя Земли ускорить вращение.

В наших двух параллелях я жду пересечение.

И мне не важно, что вдыхаешь — запах цветов или дым сигарет.

Мокрые волосы, прогулка под дождем, выход на свет.

В каждом звуке твой тон.

Мой, мой-мой маршрут определен.

Может быть это знак!

Мир разделился напополам.

Это не просто так подарены чувства нам.

Предвкушаю я ее тепло — это как восход.

Самураев час.

Предвкушая я ее — живу… Живу!

Живу.

Припев:

Может быть это знак!

Мир разделился напополам.

Это не просто так подарены чувства нам.

Жаль, но нельзя Земли ускорить вращение.

В наших двух параллелях я жду пересечение.

Это нельзя понять, это нужно почувствовать.

Это не просто так подарены чувства нам.

Жаль, но нельзя Земли ускорить вращение.

В наших двух параллелях я жду пересечение.

We zijn één geheel, of we zijn elk afzonderlijk, iets van binnen.

Ik hoor je stem en de geur van de lente, een kans op drie.

Weet dat je elke dag in de kleinste details zit en je opmerkt in dromen.

Refrein:

Misschien is het een teken!

De wereld was in tweeën gedeeld.

Het is niet alleen dat gevoelens aan ons worden gegeven.

Het is jammer, maar de rotatie van de aarde kan niet worden versneld.

In onze twee parallellen wacht ik op de kruising.

En het maakt mij niet uit wat je inademt - de geur van bloemen of sigarettenrook.

Nat haar, wandelen in de regen, uitgaan in het licht.

Elk geluid heeft jouw toon.

Mijn, mijn-mijn route is bepaald.

Misschien is het een teken!

De wereld was in tweeën gedeeld.

Het is niet alleen dat gevoelens aan ons worden gegeven.

Ik kijk uit naar haar warmte - het is net zonsopgang.

Samurai uur.

Vooruitlopend daarop, leef ik... Ik leef!

Ik leef.

Refrein:

Misschien is het een teken!

De wereld was in tweeën gedeeld.

Het is niet alleen dat gevoelens aan ons worden gegeven.

Het is jammer, maar de rotatie van de aarde kan niet worden versneld.

In onze twee parallellen wacht ik op de kruising.

Het is niet te begrijpen, het moet gevoeld worden.

Het is niet alleen dat gevoelens aan ons worden gegeven.

Het is jammer, maar de rotatie van de aarde kan niet worden versneld.

In onze twee parallellen wacht ik op de kruising.