Песня о родине - Александр Башлачёв, Святослав Задерий

Говорила о нем так, что даже чесался язык.

Не артист знаменитый, конечно, но очень похожий.

Молодой, холостой, в общем, с виду хороший мужик.

Только как же, мужик ведь — какой он хороший?

Он к утру приходил на рогах и клонился как штык.

А она, уходя по утрам, укрывала рогожей.

И сегодня, шагая с работы, сказала: — Хороший мужик.

— Ой, да брось ты, мужик ведь — откуда хороший?

И пила свою чашу и горькую стопку до дна.

Только тем и ломила хребты с недоноскою ношей.

— Не сердись, ты хороший мужик, — утешала она.

И он думал: — Гляди-ка, мужик я, а все же хороший.

И на бранное ложе сходила как на пьедестал.

Лишь слегка задыхалась.

Да нет же!

Дышала как юная лошадь.

Ну, а он еще спал.

Жаль, конечно.

Да видно устал.

— Ну, а ты как хотела?

Мужик ведь — и сразу хороший.

Подметала свой пол белой ниткой да прям сквозь толстый ватин.

Чтоб не лечь натощак, до рассвета на кухне курила.

— Ты хороший мужик, — кружевами его паутин

Перепутала все, говорила и боготворила.

И однажды, сорвав ее швы да с изнанки судьбы —

Да клочками резина и вата, да клочьями кожа —

Он схватил и понес на руках, как на дыбу, поставил ее на дыбы.

Только крикнуть успела: — Мужик он и вправду хороший!

Не Варвара-краса, да не курица-Ряба.

Не артистка, конечно, но тоже совсем не проста.

Да Яга не Яга, лишь бы только хорошая баба.

И под мышку к ней влез и уснул, как за пазухой у Христа.

Холостые патроны да жены про всех заряжены.

Он по ней, как по вишне, поет над кудрявой ольхой.

Так и поняли все, что мужик он хороший.

Груженый.

Ну, а вы как хотели?

Мужик ведь — с чего бы плохой?

Ze sprak zo over hem dat ze zelfs aan haar tong krabde.

Geen beroemde artiest natuurlijk, maar erg gelijkend.

Jong, vrijgezel, over het algemeen ziet hij eruit als een goede man.

Maar hoe, de man, tenslotte - hoe goed is hij?

Tegen de ochtend zou hij op horens komen en buigen als een bajonet.

En zij, die 's morgens vertrok, bedekte haar met matten.

En vandaag, lopend van haar werk, zei ze: - Een goede man.

- Oh, kom op, man, tenslotte - hoe goed is het?

En ze dronk haar beker en bittere hoop tot op de bodem.

Alleen op deze manier brak ze de ruggen met de ondraaglijke last.

'Wees niet boos, je bent een goede man,' troostte ze.

En hij dacht: - Kijk, ik ben een man, maar toch een goede.

En ze daalde af naar het uitgescholden bed als op een voetstuk.

Ze was alleen een beetje buiten adem.

Nee!

Ze ademde als een jong paard.

Nou, hij lag nog te slapen.

Natuurlijk is het triest.

Ja, je ziet dat hij moe is.

- Nou, hoe wilde je?

De man is tenslotte een goede.

Ze veegde haar vloer aan met witte draad en dwars door de dikke vulling.

Om niet met een lege maag naar bed te gaan, rookte ik tot het ochtendgloren in de keuken.

- Je bent een goede man, - met de kant van zijn spinnenwebben

Ze verwarde alles, sprak en verafgoodde.

En op een dag, haar naden scheurend en van de binnenkant van het lot -

Ja, stukjes rubber en katoen, ja, stukjes leer -

Hij greep het en droeg het in zijn armen, als op een rek, en zette het op zijn achterpoten.

Ik kon alleen maar schreeuwen: "Hij is echt een goede man!"

Geen Varvara-schoonheid, maar geen kip-Ryaba.

Geen kunstenaar natuurlijk, maar ook helemaal niet eenvoudig.

Ja, Yaga is geen Yaga, al was het maar een goede vrouw.

En hij klom onder haar arm en viel in slaap, als in de schoot van Christus.

Lege patronen en vrouwen zijn allemaal geladen.

Hij zingt eroverheen, als over een kers, over een gekrulde els.

Dus iedereen begreep dat hij een goede man was.

Laden.

Nou, wat wil je?

Per slot van rekening een man - waarom zou hij slecht zijn?