Поручик Иванов - Аквариум

Где ты теперь, поручик Иванов?

Ты на парад выходишь без штанов;

Ты бродишь там, божественно нагой,

Ты осенен троллейбусной дугой;

Когда домой идешь с парада ты,

Твои соседи прячутся в кусты.

Твой револьвер, блестящий, как алмаз,

Всегда смущал мой нежный глаз.

И по ночам горит твоя свеча,

Когда клопов ты душишь сгоряча,

И топчешь мух тяжелым сапогом…

Не дай Господь мне стать твоим врагом.

И по ночам горит твоя свеча,

Когда клопов ты душишь сгоряча,

И топчешь мух тяжелым сапогом…

Не дай Господь мне стать твоим врагом;

Не дай Господь мне стать твоим врагом;

Не дай Господь мне стать твоим врагом.

Waar bent u nu, luitenant Ivanov?

Je gaat naar de parade zonder broek;

Je dwaalt daar, goddelijk naakt,

Je wordt overschaduwd door een trolleybusboog;

Als je van de parade naar huis gaat,

Je buren verstoppen zich in de struiken.

Je revolver, stralend als een diamant

Ik schaamde me altijd voor mijn zachte oog.

En 's nachts brandt je kaars,

Wanneer je bedwantsen wurgt in het heetst van de strijd,

En de vliegen vertrappen met een zware laars...

God verhoede dat ik je vijand word.

En 's nachts brandt je kaars,

Wanneer je bedwantsen wurgt in het heetst van de strijd,

En de vliegen vertrappen met een zware laars...

Heer verhoede dat ik uw vijand wordt;

Heer verhoede dat ik uw vijand wordt;

God verhoede dat ik je vijand word.