Siècle Pastoral - Akitsa

On ignoroit dans leurs retraites

Les noirs chagrins, les vains désirs

Les espérances inquiètes

Les longs remords des courts plaisirs

L’intérêt au sein de la terre

N’avoit point ravi les métaux

Ni soufflé le feu de la guerre

Ni fait des chemins sur les eaux

Les pasteurs, Dans leur héritage

Coulant leurs jours jusqu’au tombeau

Ne connoissoient que le rivage

Qui les avoit vus au berceau

Tous dans d’innocentes délices

Unis par des noeuds pleins d’attraits

Passoient leur jeunesse sans vices

Et leur vieillesse sans regrets

La mort, qui pour nous a des ailes

Arrivoit lentement pour eux

Jamais de causes criminelles

Ne hâtoient ses coups douloureux…

We negeerden in hun retraites

Het zwarte verdriet, de ijdele verlangens

Bezorgde verwachtingen

Het lange spijt van korte genoegens

Interesse binnen het land

Had de metalen niet verkracht

Noch blies het vuur van de oorlog

Noch maakte paden op het water

Pastors, in hun erfgoed

Hun dagen stromen naar het graf

Ik kende alleen de kust

Wie zag ze in de wieg

Allemaal in onschuldige geneugten

Verenigd door aantrekkelijke knopen

Brachten hun jeugd door zonder ondeugden

En hun oude dag zonder spijt

Dood, die voor ons vleugels heeft

Kwam langzaam voor hen

Nooit strafzaken

Bespoedig zijn pijnlijke slagen niet...