Loyauté - Akitsa

Si, sous le siège de l’ennemi

Jamais, même mourant, tu n’as fléchi

Si en te retournant, regardant ton pays

Ton cœur ne s’est rempli de mépris

Et que dans la nuit, accompagné des ombres

Sans pleurer tu visitas les décombres

Enfin !

Entonne l’hymne de la victoire

Retrouve les tiens, à leur santé va boire

Car ton courage et ta loyauté les honorent

Peu importe les mirages de la gloire et les reflets d’or

Si par malheur ou par couillardise

Tu oublies, t’adonnes à la traîtrise

Si tu crains les tempêtes, les rivières de sang

Tu vends ta terre, ton âme pour un peu d’argent

La défaite sera amère et les remords cruels

Bien pire que la promesse d’une damnation éternelle

Prends garde !

La peur amène le déshonneur

Et lorsque le pieu transpercera ton cœur

Tu n’auras d’autre choix que de prier

Car, devant la mort, tu imploreras pitié

Mais si, fier, les yeux fixant les immensités étoilées

Même éviscéré, souffrant, jamais tu ne t’es prostré

Alors nuls dieux tu auras besoin d’implorer

Tu seras devant la mort plein d’allégresse et de fierté

Car parmi les ombres et les douleurs indicibles

Tu marches la tête haute, tu es demeuré inflexible

Alors entonne l’hymne de la victoire

Retrouve les tiens, à leur santé va boire

Car ton courage et ta loyauté les honorent

Peu importe les mirages de la gloire et les reflets d’or

Als onder vijandelijk beleg

Nooit, zelfs niet stervende, heb je gebogen

Als je je omdraait, kijkend naar je land

Je hart was gevuld met minachting

En in de nacht, vergezeld van schaduwen

Zonder te huilen bezocht je het puin

Eindelijk !

Zing het overwinningslied

Vind de jouwe, proost, ga drinken

Voor je moed en je loyaliteit, eer ze

Ongeacht de luchtspiegelingen van glorie en de glinstering van goud

Als door ongeluk of door lafheid

Je vergeet, je geeft toe aan verraad

Als je bang bent voor stormen, rivieren van bloed

Je verkoopt je land, je ziel voor wat geld

Nederlaag zal bitter zijn en wroeging wreed

Veel erger dan de belofte van eeuwige verdoemenis

Doe voorzichtig !

Angst brengt oneer

En wanneer de staak je hart doorboort

Je hebt geen andere keuze dan te bidden

Want in het aangezicht van de dood zul je om genade smeken

Maar als, trots, ogen staren naar de sterrenhemel...

Zelfs ontdaan, van pijn, boog je nooit neer

Dus geen goden die je hoeft te smeken

Je zult voor de dood vol vreugde en trots zijn

Voor tussen schaduwen en onuitsprekelijke pijnen

Je loopt met opgeheven hoofd, je bleef onvermurwbaar

Dus zing het overwinningslied

Vind de jouwe, proost, ga drinken

Voor je moed en je loyaliteit, eer ze

Ongeacht de luchtspiegelingen van glorie en de glinstering van goud