Крошка - Агата Кристи

Я умираю от такого неба до небес,

Я умираю от того, что оживает лес.

И все становится правильным, как моя рука,

И мы приколемся, деточка, раз и навсегда!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще глупа!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще глупа!

Я забываю все, что было до сих пор со мной.

Я умираю с новой силой, я опять живой.

И все становится правильным, как моя рука,

И мы приколемся, деточка, раз и навсегда!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще глупа!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще жива!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще глупа!

Я от таких вещей тащуся, крошка, крошка,

Ты для таких вещей еще жива!

Ik sterf van zo'n hemel naar de hemel,

Ik ga dood omdat het bos tot leven komt.

En alles wordt goed, zoals mijn hand,

En we zullen plezier hebben, schat, voor eens en altijd!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je bent nog steeds dom voor zulke dingen!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je bent nog steeds dom voor zulke dingen!

Ik vergeet alles wat me tot nu toe is overkomen.

Ik sterf met hernieuwde kracht, ik leef weer.

En alles wordt goed, zoals mijn hand,

En we zullen plezier hebben, schat, voor eens en altijd!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je bent nog steeds dom voor zulke dingen!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je leeft nog voor zulke dingen!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je bent nog steeds dom voor zulke dingen!

Ik ben verslaafd aan zulke dingen, schat, schat,

Je leeft nog voor zulke dingen!