Никогда - Агата Кристи

Когда взойдёт весна

И смерти вопреки

Сгорают от любви

Все призраки дворца

Тысячелетний страх

Колени преклонит

И мёртвые уста

Словами жгут гранит:

Я не забуду о тебе

Никогда, никогда, никогда!

С тобою буду до конца

До конца, до конца, до конца!

И мёртвый адмирал

Сойдёт со стен к свечам

И пустотой зеркал

Наполнит свой бокал

И в гробовой тиши

Провозгласит он тост

За упокой души

За вечную любовь!

Я не забуду о тебе

Никогда, никогда, никогда!

С тобою буду до конца

До конца, до конца, до конца!

Я не забуду о тебе

Никогда, никогда, никогда!

С тобою буду до конца

До конца, до конца, до конца!

Я не забуду о тебе

Никогда, никогда, никогда!

С тобою буду до конца

До конца, до конца, до конца!

Als de lente komt

En de dood ondanks

Branden van liefde

Alle geesten van het paleis

millennium angst

knielen

En dode lippen

Graniet verbranden met woorden:

Ik zal je niet vergeten

Nooit nooit nooit!

Ik zal bij je zijn tot het einde

Tot het einde, tot het einde, tot het einde!

En de dode admiraal

Kom naar beneden van de muren naar de kaarsen

En de leegte van spiegels

Vul je glas

En in doodse stilte

Hij zal proosten

Voor de rest van de ziel

Voor eeuwige liefde!

Ik zal je niet vergeten

Nooit nooit nooit!

Ik zal bij je zijn tot het einde

Tot het einde, tot het einde, tot het einde!

Ik zal je niet vergeten

Nooit nooit nooit!

Ik zal bij je zijn tot het einde

Tot het einde, tot het einde, tot het einde!

Ik zal je niet vergeten

Nooit nooit nooit!

Ik zal bij je zijn tot het einde

Tot het einde, tot het einde, tot het einde!