Извращение - Агата Кристи

Мы слишком люди, мы слишком любим,

Не видя света других планет.

А где-то космос считает звезды,

А звездам счета навеки нет!

Не люби меня, нет, не люби меня.

Будь со мною грубее, активнее.

Не проси у меня ты прощения,

Соверши надо мной извращение.

Всегда так будет: те, кто нас любит

Нам рубят крылья и гасят свет.

И мстит нам космос: уводит звезды

Туда, где людям дороги нет.

Отпусти нас туда, не люби меня.

Будь со мною грубее, активнее.

Не проси у меня ты прощения,

Соверши надо мной извращение.

И ты поймешь сама радости кнута.

Через боль и грусть ты узнаешь путь,

Ты узнаешь путь искупления.

Извращение, извращение.

We zijn te mensen, we houden te veel,

Het licht van andere planeten niet zien.

En ergens telt de kosmos de sterren,

En de sterren tellen nooit!

Hou niet van me, nee, hou niet van me.

Wees ruwer tegen mij, wees actiever.

Vraag me niet om vergeving,

Perverteer mij.

Zal altijd zijn: degenen die van ons houden

Ze snijden onze vleugels af en doen het licht uit.

En de kosmos neemt wraak op ons: het neemt de sterren weg

Waar mensen geen weg hebben.

Laten we daarheen gaan, hou niet van me.

Wees ruwer tegen mij, wees actiever.

Vraag me niet om vergeving,

Perverteer mij.

En u zult zelf de geneugten van de zweep begrijpen.

Door pijn en verdriet zul je de weg weten

Je zult de weg van verlossing kennen.

Perversie, perversie.