Декаданс - Агата Кристи

О, декаданс!

Случайные встречи,

Стол, преферанс, горящие свечи,

На патефон надета пластинка,

Гои сидят и слушают Стинга.

Плещется ром, и кокаин

Желтыми пальцами в тонкие ноздри.

Вы предлагаете вместе уйти.

Поздно, милая дамочка, поздно!

Дышите в ухо, что там, за углом,

Черный, блестящий нас ждет Роллс-Ройс.

Он повезет нас на аэродром

Томной дорогой рассыпанных роз.

А там, за дорогой, ваш аэроплан,

Страшная, дикая, дивная птица.

Дремлет пилот, ему снится канкан.

Он призывает нас торопится.

Утро лучами согрело восток.

"Ну же!", - вскричали вы, "Ну, полетели!",

Но струи багровые мое лицо

Вдруг озарили, и вы побледнели.

Как закричали вы: "Вы что, еврей?!

Ах, лучше бы сердце пронзили мне пулей!

Вы погубили меня, вы злодей!

Вы обманули, вы обманули...

Вы отравили мой девичий мозг!

Вы растоптали мои эдельвейсы!

Так убирайтесь, пархатый Вы монстр,

Брейте свои кацапские пейсы!"..

Я вам ответил: "Мадам, вы кокотка,

Падшая женщина, жалкая гойша.

Так улетайте же Вы одиноко.

Нам разговаривать не о чем больше!

Вернусь я туда, где кушают смерть

И черпают жизнь из хрустальных бокалов,

Где ничего невозможного нет.

Да, это немного, но это немало!

Там декаданс, случайные встречи,

Солнышко тушит ненужные свечи,

На патефон поставлю пластинку

И застрелюсь под музыку Стинга...

O decadentie!

willekeurige ontmoetingen,

Tafel, voorkeur, brandende kaarsen,

Er wordt een plaat op de grammofoon gezet,

Goyim zitten en luisteren naar Sting.

Spetterende rum en cocaïne

Gele vingers in dunne neusgaten.

Jullie stellen voor om samen te vertrekken.

Te laat, lieve dame, te laat!

Adem in je oor, wat er om de hoek is,

Zwarte, glanzende Rolls-Royce wacht op ons.

Hij zal ons naar het vliegveld brengen

Lappige weg van verspreide rozen.

En daar, achter de weg, je vliegtuig,

Vreselijke, wilde, wonderlijke vogel.

De piloot dommelt in, hij droomt van een cancan.

Hij spoort ons aan om op te schieten.

Ochtendstralen verwarmden het oosten.

"Kom op!" Schreeuwde je, "Kom op!"

Maar de karmozijnrode jets mijn gezicht

Plots lichtten ze op en werd je bleek.

Hoe je riep: "Wat ben je, een Jood?!

Ach, het zou beter zijn als ze mijn hart doorboorden met een kogel!

Je hebt me geruïneerd, jij schurk!

Je hebt vals gespeeld, je hebt vals gespeeld...

Je hebt mijn meisjesbrein vergiftigd!

Je hebt mijn edelweiss vertrapt!

Dus ga weg, jij wazig monster,

Scheer je katsap sidelocks!"..

Ik antwoordde u: "Mevrouw, u bent een cocotte,

Gevallen vrouw, ellendige goisha.

Vlieg dus alleen weg.

We hebben niets meer om over te praten!

Ik zal terugkeren naar waar ze de dood eten

En haal leven uit kristallen glazen,

Waar niets onmogelijk is.

Ja, het is niet veel, maar het is veel!

Er is decadentie, toevallige ontmoetingen

De zon dooft onnodige kaarsen,

Ik zet een plaat op de grammofoon

En schiet mezelf op de muziek van Sting...