Чёрные волки - Агата Кристи

Черные волки инспекторы леса

В книге ночной открывают строку

Знают они что вернутся не все,

Но встают на свою тропу

Черные волки, слуги огней

Неподкупны, пусть гномы подбросят им кость

Молчаливая тень респектабельных дней

Плоть от плоти ваш каменный гость

Эй вы, рыцари плоскости

Монстры кляпов и ртов

Ваш страх в бархатной полости кресел

Защите от сквозняков,

Но ветер тропою длинных подвалов

Вскормлены влагой растаявших льдин

Гулко уносит в душные залы наш ритм, наш гимн

Мои струны моя боль.

Мои ветры моя воль

Мои ноты моя роль.

Мой крик мое слово.

Мои стены моя мразь.

Твое сердце моя страсть.

Моя правда моя власть.

Мой хлеб моя злоба!

Черные волки, дети ветров

Им знакомы дыханье тайфунов и штиль

Их надежда в огне вновь зажженных костров

В нашей вере, кто против- в утиль

Волчий свет детонатор для розовых линз

Начинает раскол инфракрасная ночь

Вновь за веером кровь укрывает павлин

Значит страх прочь, ночь прочь

Мои струны моя боль.

Мои ветры моя воль

Мои ноты моя роль.

Мой крик мое слово.

Мои стены моя мразь.

Твое сердце моя страсть.

Моя правда моя власть.

Мой хлеб моя злоба!.

Bosinspecteurs van zwarte wolven

In het nachtboek openen ze de rij

Ze weten dat niet iedereen zal terugkeren,

Maar ze komen op hun pad

Zwarte wolven, dienaren van de lichten

Onvergankelijk, laat de kabouters ze een bot toegooien

Stille schaduw van respectabele dagen

Vlees van vlees uw stenen gast

Hey jullie ridders van het vliegtuig

Gag en mondmonsters

Je angst in de fluwelen holte van fauteuils

Bescherming tegen tocht,

Maar de wind langs het pad van lange kelders

Gevoed door het vocht van gesmolten ijsschotsen

Draagt ​​ons ritme, ons volkslied klinkend de benauwde zalen in

Mijn snaren zijn mijn pijn.

Mijn wind is mijn wil

Mijn aantekeningen zijn mijn rol.

Mijn schreeuw is mijn woord.

Mijn muren zijn mijn uitschot.

Jouw hart is mijn passie.

Mijn waarheid is mijn kracht.

Mijn brood is mijn boosheid!

Zwarte wolven, kinderen van de wind

Ze zijn bekend met de adem van tyfoons en rust

Hun hoop is gevestigd in het vuur van nieuw aangestoken vreugdevuren

In ons geloof, wie tegen is, is schroot

Wolf light detonator voor roze lenzen

De infraroodnacht begint te splitsen

Nogmaals, achter de waaier bedekt de pauw het bloed

Dus vrees weg, nacht weg

Mijn snaren zijn mijn pijn.

Mijn wind is mijn wil

Mijn aantekeningen zijn mijn rol.

Mijn schreeuw is mijn woord.

Mijn muren zijn mijn uitschot.

Jouw hart is mijn passie.

Mijn waarheid is mijn kracht.

Mijn brood is mijn boosheid!.