There They Go - A Broken Silence

Flicking through photos as our childhood starts to fade away

As we’ve grown seen some of the wildest,

Many of our greatest days

Some succeeded, stagnated, didn’t make the grade

Some of us lost hope and put our faith up in the latest craze

With something so potent they lost focus

Couldn’t stay sain

Many dreams they went up in smoke

From the day they became a slave

Were they lost souls looking for ways to entertain their brain?

Couldn’t strain friendships and made it hard

To go against the grain

On a lonely road where no one is on a quest for change,

To get control then at best you must confess today

Barely a cent after rent in a mess you stay

Savings are spent, invested in the stress and decay

Do we rest the blame on the shoulders of society?

Who let it creep through although they know its notoriety?

If I could take your past and hold it where your eyes can see

To show you’ve joined a long line

That be folding up them brightest dreams

Sometimes the city can suck you in to its habits

Where it’s easier to sink than to manage

Let it go Sometimes even the loudest people in a crowded place

Feel drowned out and start to think they’re alone

Another day another broken dream

We try to bring em out the dark again but there they go Don't know where to go Don't know where to go My city try to throw em off they don't know where to go Sometimes the city can suck you in to

its habits

Where it’s easier to sink than to manage

Let it go Another day another broken dream

We try to bring them out the dark again but

There they go Often I’m pacing, thought’s be racing

Asking questions why the privileged waste

And those in despair make the best of life?

What separates those with lesser drive from the rest that shine?

Why do some rise up in testing times?

Some are less inclined

Morals clouded, soaked up in these pesticides

Couples giving birth so the baby bonus cheque arrives

We twisted, too slow to even get their vibe

Went from A to B so quick, couldn’t connect the lines

Since it got a grip on these streets and started clenching tight

Tensions increase and so has tendencies to crime

Bodies waste away

On those who were once the energetic type

No class or race divides this epidemic strike

It’s not a new find, fragility of the human mind

But to reality many have shut the door

Drew the blinds, isolated

In this modern worlds new design

Where no one’s got the time to try and stop em from the noose they’re tying

Door foto's bladeren terwijl onze kindertijd begint te vervagen

Nu we enkele van de wildste hebben gezien,

Veel van onze mooiste dagen

Sommigen slaagden, stagneerden, haalden het cijfer niet

Sommigen van ons verloren de hoop en geloofden in de nieuwste rage

Met iets dat zo krachtig was, verloren ze hun focus

Kon niet blijven

Veel dromen gingen in rook op

Vanaf de dag dat ze slaaf werden

Waren het verloren zielen die op zoek waren naar manieren om hun brein te vermaken?

Kon vriendschappen niet onder druk zetten en maakte het moeilijk

Tegen de stroom ingaan

Op een eenzame weg waar niemand op zoek is naar verandering,

Om controle te krijgen, moet je op zijn best vandaag bekennen

Nauwelijks een cent na huur in een puinhoop blijf je

Besparingen worden uitgegeven, geïnvesteerd in de stress en het verval

Leggen we de schuld op de schouders van de samenleving?

Wie liet het doorsluipen, hoewel ze de bekendheid ervan kennen?

Als ik je verleden kon nemen en het zou kunnen vasthouden waar je ogen kunnen zien

Om te laten zien dat je in een lange rij staat

Dat zijn de helderste dromen opvouwen

Soms kan de stad je meezuigen in zijn gewoonten

Waar het gemakkelijker is om te zinken dan te beheren

Laat het los Soms zelfs de luidruchtigste mensen op een drukke plek

Voel je overstemd en begin te denken dat ze alleen zijn

Een andere dag een andere gebroken droom

We proberen ze weer uit het donker te halen, maar daar gaan ze Weet niet waar ze heen moeten Weet niet waar ze heen moeten Mijn stad probeert ze weg te gooien Ze weten niet waar ze heen moeten Soms kan de stad je naar binnen zuigen

zijn gewoonten

Waar het gemakkelijker is om te zinken dan te beheren

Laat het gaan. Nog een dag, weer een gebroken droom

We proberen ze weer uit het donker te halen, maar

Daar gaan ze. Vaak ben ik aan het ijsberen, denk aan racen

Vragen stellen waarom de bevoorrechte verspilling

En degenen in wanhoop maken het beste van het leven?

Wat scheidt degenen met minder drive van de rest die schitteren?

Waarom staan ​​sommigen op in tijden van beproeving?

Sommige zijn minder geneigd

Moraal vertroebeld, opgezogen in deze pesticiden

Stellen die bevallen, zodat de babybonuscheque binnenkomt

We hebben gedraaid, te langzaam om zelfs maar hun vibe te krijgen

Ging zo snel van A naar B, kon de lijnen niet verbinden

Sinds het grip kreeg op deze straten en stevig begon te klemmen

De spanningen nemen toe en daarmee ook de neiging tot misdaad

Lichamen kwijnen weg

Op degenen die ooit het energieke type waren

Geen klasse of ras verdeelt deze epidemische staking

Het is geen nieuwe vondst, de kwetsbaarheid van de menselijke geest

Maar voor de werkelijkheid hebben velen de deur gesloten

De jaloezieën getrokken, geïsoleerd

In het nieuwe ontwerp van deze moderne wereld

Waar niemand de tijd heeft om te proberen ze te stoppen van de strop die ze vastbinden