Entre l'ombre et la lumière - Marie Carmen

Ça sert à quoi de faire semblant de rire

Ça n’amuse pas de te voir partir

J’en mourrai pas

J’ai l’habitude des plaisirs qui ne durent pas

Ça sert à quoi de taire mes soupirs

J’m’ennuie déjà, j’ai peur du vide

J’en mourrai pas

J’ai l’habitude, ça m’déchire

Encore une fois

J’ai le cœur qui meurt de faim, je tremble

J’compte les heures mais j’me retiens de t’attendre

Ça sert à rien, j’connais déjà le chemin

Entre l’ombre et la lumière

J’ai jamais eu besoin qu’on me tienne la main

Quand j’ai eu à traverser le désert

La lune monte

Et moi je tombe

Ça sert à quoi pas besoin d’me mentir

Tu pars pour ne plus revenir

J’en mourrai pas

J’ai l’habitude, j’ai vu pire

Je n’ai vu que ça

J’ai le cœur qui meurt de faim, je tremble

J’compte les heures mais j’me retiens de t’attendre

Ça sert à rien, j’connais déjà le chemin

Entre l’ombre et la lumière

J’ai jamais eu besoin qu’on me tienne la main

Quand j’ai eu à traverser le désert

La lune monte

Et moi je tombe

La lune monte, monte

Mais ça me sert à quoi

Ça sert à rien, j’connais déjà le chemin

Entre l’ombre et la lumière

J’ai jamais eu besoin qu’on me tienne la main

Quand j’ai eu à traverser le désert

Hmmm, hmmm

J’ai jamais eu besoin qu’on me tienne la main

Quand j’ai eu à traverser le désert

La lune monte

Wat heeft het voor zin om te doen alsof je lacht

Het is niet leuk om je te zien gaan

Ik ga niet dood

Ik ben gewend aan genoegens die niet blijven duren

Wat heeft het voor zin om mijn zuchten het zwijgen op te leggen

Ik verveel me al, ik ben bang voor de leegte

Ik ga niet dood

Ik ben eraan gewend, het verscheurt me

Opnieuw

Mijn hart verhongert, ik beef

Ik tel de uren, maar wacht niet op je

Het heeft geen zin, ik weet de weg al

Tussen schaduw en licht

Ik heb je hand nooit nodig gehad om vastgehouden te worden

Toen ik de woestijn moest doorkruisen

De maan komt op

En ik val

Wat heeft het voor zin om tegen me te liegen

Je vertrekt om nooit meer terug te keren

Ik ga niet dood

Ik ben eraan gewend, ik heb erger gezien

Ik zag alleen dat

Mijn hart verhongert, ik beef

Ik tel de uren, maar wacht niet op je

Het heeft geen zin, ik weet de weg al

Tussen schaduw en licht

Ik heb je hand nooit nodig gehad om vastgehouden te worden

Toen ik de woestijn moest doorkruisen

De maan komt op

En ik val

De maan komt op, komt op

Maar wat heb ik er aan

Het heeft geen zin, ik weet de weg al

Tussen schaduw en licht

Ik heb je hand nooit nodig gehad om vastgehouden te worden

Toen ik de woestijn moest doorkruisen

Hmmm, hmmm

Ik heb je hand nooit nodig gehad om vastgehouden te worden

Toen ik de woestijn moest doorkruisen

De maan komt op