Не унывай! - Леонид Агутин

Сто двадцать восемь лет назад

Он подумал и сказал: «До свидания, прости»

Сотни непроданных картин

Ты одна и я один, нам с тобой не по пути

Аккордеон в старом мешке

В основном налегке

Он ушел за собой и вернулся домой только поздней весной

Не унывай, что за окнами май

Что проходит весна, она не одна

Не унывай и скажи мне «прощай»

Я не знаю когда, но не навсегда

Сто двадцать восемь лет прошло

Это грустно и смешно, каждый год за десять лет

Он возвратился налегке

В опустевшем рюкзаке ни картин и ни монет

Аккордеон, плащ и мольберт

На восходе тебе

Он пришел и сказал: «Я так долго плутал и однажды устал»

Не унывай, что за окнами май

Что проходит весна, она не одна

Не унывай и скажи мне «прощай»

Я не знаю когда, но не навсегда

Аккордеон в старом мешке

В основном налегке

Он ушел за собой и вернулся домой только поздней весной

Не унывай, что за окнами май

Что проходит весна, она не одна

Не унывай и скажи мне «прощай»

Неизвестно когда, но не навсегда

Не унывай, что за окнами май

Что проходит весна, она не одна

Не унывай и скажи мне «прощай»

Неизвестно когда, но не навсегда

Honderdachtentwintig jaar geleden

Hij dacht en zei: "Tot ziens, het spijt me"

Honderden onverkochte schilderijen

Jij bent alleen en ik ben alleen, jij en ik zijn niet op hetzelfde pad

Accordeon in een oude tas

Meestal licht

Hij ging achter zichzelf aan en keerde pas in het late voorjaar terug naar huis

Wees niet ontmoedigd dat May buiten de ramen staat

Die lente gaat voorbij, het is niet alleen

Vrolijk op en zeg me vaarwel

Ik weet niet wanneer, maar niet voor altijd

Honderdachtentwintig jaar zijn verstreken

Het is triest en grappig, elk jaar gedurende tien jaar

Hij kwam terug licht

In een lege rugzak zijn er geen foto's en geen munten

Accordeon, regenjas en schildersezel

Bij zonsopgang jij

Hij kwam en zei: "Ik dwaalde zo lang af en op een dag werd ik moe"

Wees niet ontmoedigd dat May buiten de ramen staat

Die lente gaat voorbij, het is niet alleen

Vrolijk op en zeg me vaarwel

Ik weet niet wanneer, maar niet voor altijd

Accordeon in een oude tas

Meestal licht

Hij ging achter zichzelf aan en keerde pas in het late voorjaar terug naar huis

Wees niet ontmoedigd dat May buiten de ramen staat

Die lente gaat voorbij, het is niet alleen

Vrolijk op en zeg me vaarwel

Het is niet bekend wanneer, maar niet voor altijd

Wees niet ontmoedigd dat May buiten de ramen staat

Die lente gaat voorbij, het is niet alleen

Vrolijk op en zeg me vaarwel

Het is niet bekend wanneer, maar niet voor altijd