From a Balance Beam - Bright Eyes

There is a man holding a megaphone

He must have been the voice of God

The bystanders claimed they saw angels

Flying up and down the block

They must have been attached to wires

I saw one laying in the lawn with a broken arm

So I called 911

Well that’s one less founded opinion

One more cause for a dispute

So the street filled, like a basin

Up with cameras and their crews

And they washed away the rumors

Leaving just the concrete truth

It was a spectacle

No, I mean a miracle

So then I fell like that girl from a balance beam

A gymnasium of eyes were all holding on to me

I lifted one foot to cross the other

And I felt myself slipping

It was a small mistake

Sometimes that is all it takes

Now I’m staring at my wrist

Hoping that the timing is right

When the planets will align

There will be no planets to align

Just the carcass of the sun

And those little painted marbles

Spinning senseless through an endless black sky

(and so it never started

And it will never stop

Just like I am and you are)

It was in a foreign hotel’s bathtub

I baptized myself in change

And one by one I drowned all of the people I had been

I emerged to find the parallels were fewer

I was cleansed

I looked in the mirror

And someone new was there

Still, I was as helpless as a chess piece

When I was lifted up by someone’s hand

And delivered from the corner my enemies had got me in

But in all of my salvation

I still felt imprisonment

Inside that holding cell that is myself

So I wait for the day when I’ll hear the key

As it turns in the lock

And the guard will say to me

«Oh my patient prisoner you have waited for this day

And finally you are free!

You are free!

You are freezing.»

Now I’m staring at the sun

Waiting for it to explode

Because a day is gonna come

Don’t know when but it will come

And then we will finally know the way out of here

And I will throw away this wrinkled map

And my chart of stars and compass, cracked

And I’ll climb out that tree

All wet with sap to avoid the hungry beasts below

I’ll cut out my lover’s tongue and sing

Of a graveyard gray and a garden green

And we won’t have to worry no more

No we won’t have to wonder again about

How this song or story ends

About how this song and story will end

Er is een man die een megafoon vasthoudt

Hij moet de stem van God zijn geweest

De omstanders beweerden dat ze engelen zagen

Op en neer vliegen door het blok

Ze moeten aan draden zijn bevestigd

Ik zag er een in het gazon liggen met een gebroken arm

Dus belde ik 911

Nou dat is een minder gegronde mening

Nog een reden voor een geschil

Dus de straat vulde zich, als een bassin

Aan de slag met camera's en hun crew

En ze spoelden de geruchten weg

Laat alleen de concrete waarheid achter

Het was een spektakel

Nee, ik bedoel een wonder

Dus toen viel ik als dat meisje van een evenwichtsbalk

Een gymnasium van ogen hield me allemaal vast

Ik tilde een voet op om de andere over te steken

En ik voelde mezelf uitglijden

Het was een kleine fout

Soms is dat alles wat nodig is

Nu staar ik naar mijn pols

In de hoop dat de timing goed is

Wanneer de planeten zullen uitlijnen?

Er zijn geen planeten om uit te lijnen

Alleen het karkas van de zon

En die kleine geverfde knikkers

Zinloos door een eindeloze zwarte lucht draaien

(en dus is het nooit begonnen)

En het houdt nooit op

Net zoals ik en jij bent)

Het was in de badkuip van een buitenlands hotel

Ik doopte mezelf in verandering

En één voor één verdronk ik alle mensen die ik was geweest

Ik ontdekte dat de parallellen minder waren

Ik was gereinigd

Ik keek in de spiegel

En er was iemand nieuw

Toch was ik zo hulpeloos als een schaakstuk

Toen ik werd opgetild door iemands hand

En verlost van de hoek waar mijn vijanden me binnen hadden

Maar in al mijn redding

Ik voelde me nog steeds gevangenschap

In die cel die ik ben

Dus ik wacht op de dag dat ik de sleutel hoor

Als het in het slot draait

En de bewaker zal tegen me zeggen:

"Oh mijn geduldige gevangene, je hebt op deze dag gewacht"

En eindelijk ben je vrij!

Je bent vrij!

Je bent ijskoud.»

Nu staar ik naar de zon

Wachten tot het explodeert

Omdat er een dag zal komen

Weet niet wanneer maar het komt

En dan weten we eindelijk de weg hieruit

En ik gooi deze gekreukte kaart weg

En mijn sterrenkaart en kompas, gekraakt

En ik zal uit die boom klimmen

Helemaal nat van het sap om de hongerige beesten hieronder te vermijden

Ik zal de tong van mijn geliefde uitsnijden en zingen

Van een kerkhof grijs en een tuin groen

En we hoeven ons geen zorgen meer te maken

Nee, we hoeven ons niet opnieuw af te vragen over

Hoe dit nummer of dit verhaal eindigt

Over hoe dit nummer en verhaal zal eindigen