«Вот раньше жизнь!..» - Владимир Высоцкий

Вот раньше жизнь —

и вверх, и вниз

Идёшь без конвоиров,

Покуришь «план»,

пойдёшь на бан

И щиплешь пассажиров.

А на разбой

берёшь с собой

Надёжную шалаву,

Потом — за грудь

кого-нибудь

И «делаешь Варшаву».

Пока следят,

пока грозят —

Мы это дело переносим.

Наелся всласть,

но вот взялась

Петровка, 38.

Прошёл детдом, тюрьму, приют —

И срока не боялся,

Когда ж везли в народный суд —

Немного волновался.

Зачем нам врут:

«Народный суд»!

—

Народу я не видел.

Судье — простор,

и прокурор

Тотчас меня обидел.

Ответил на вопросы я,

Но приговор — с издёвкой,

И не согласен вовсе я

С такой формулировкой!

Не отрицаю я вины —

Не в первый раз садился,

Но написали, что с людьми

Я грубо обходился.

Неправда!

— тихо подойдёшь,

Попросишь сторублёвку…

При чём тут нож,

при чём грабёж?

Меняй формулировку!

Эх, был бы зал —

я б речь сказал:

«Товарищи, родные!

К чему пенять —

ведь вы меня

Кормили и поили!

Мне каждый деньги отдавал

Без слёз,

угроз

и крови…

Огромное спасибо вам

За всё

на добром слове!"

И этот зал

мне б хлопать стал,

И я б, прервав рыданье,

Им тихим голосом сказал:

«Спасибо за вниманье!»

Ну правда ведь —

неправда ведь,

Что я грабитель ловкий?

Как людям мне в глаза смотреть

С такой формулировкой?!

Hier is het leven ervoor

zowel omhoog als omlaag

Je gaat zonder begeleiders,

Rook een plan

jij gaat naar het bad

En je knijpt de passagiers.

En voor diefstal

jij neemt mee

Betrouwbare slet

Dan - achter de borst

iemand

En “Warschau maken”.

Terwijl ze kijken

terwijl ze dreigen

We verplaatsen deze zaak.

Ik at naar hartelust,

maar hier is het

Petrovka, 38.

Geslaagd voor het weeshuis, de gevangenis, het weeshuis -

En ik was niet bang voor de deadline,

Toen ze naar de volksrechtbank werden gebracht...

Ik was een beetje bezorgd.

Waarom liegen we:

Volksrechtbank!

—

Ik heb de mensen niet gezien.

Rechter - spatie

en aanklager

Beledigde me meteen.

Ik heb de vragen beantwoord

Maar het vonnis is spottend,

En ik ben het er helemaal niet mee eens

Met zo'n bewoording!

Ik ontken geen schuld -

Niet de eerste keer dat ik ging zitten,

Maar dat schreven ze met mensen

Ik was ruw.

Niet waar!

- rustig naderen

Vraag honderd roebel...

Wat is er met het mes?

hoe zit het met diefstal?

Verander de formulering!

Oh, er zou een hal zijn -

Ik zou zeggen:

“Kameraden, familieleden!

Waarom de schuld geven -

omdat jij mij

Ze hebben gevoed en gedrenkt!

Iedereen gaf me geld

Zonder tranen,

gevaren

en bloed...

Heel erg bedankt

Voor iedereen

op een goed woord!"

En deze zaal

ik zou klappen

En ik zou, het snikken onderbreken,

Met gedempte stem zei hij tegen hen:

"Dank u voor uw aandacht!"

Nou, het is waar -

het is niet waar,

Wat ben ik, een slimme rover?

Hoe kan ik mensen in de ogen kijken

Met zo'n bewoording?!