Надейся на Бога - Михаил Боярский

От сухой коновязи в лес уходит дорога,

На дорогу из тучи молча смотрит звезда.

Ни на что не надейся, а надейся на Бога:

Жизнь дается на время, а Господь — навсегда,

Жизнь дается на время, а Господь — навсегда…

Вот опять смутным ветром потянуло с Востока,

Вот опять еле слышно громыхнуло вдали.

Будет битва последней, будет битва жестокой,

И со стуком, как кегли, упадут короли,

И со стуком, как кегли, упадут короли…

Снова крови невинной будет пролито много,

Будем в битве друг друга, как пшеницу, молоть,

Ни на что не надейся, а надейся на Бога:

Сохранить и спасти нас может только Господь,

Сохранить и спасти нас может только Господь…

De weg gaat van de droge aankoppelpaal naar het bos,

Een ster kijkt vanuit de wolken zwijgend naar de weg.

Hoop nergens op, maar hoop op God:

Het leven wordt gegeven voor een tijdje, maar de Heer is voor altijd,

Het leven wordt gegeven voor een tijd, maar de Heer is voor altijd...

Hier weer een vage wind uit het Oosten,

Ook hier was een gerommel nauwelijks hoorbaar in de verte.

Er zal een eindstrijd zijn, er zal een felle strijd zijn,

En met een gekletter, zoals kegels, zullen koningen vallen,

En met gekletter, zoals kegels, zullen koningen vallen...

Nogmaals, er zal veel onschuldig bloed worden vergoten,

We zullen elkaar vermalen als tarwe,

Hoop nergens op, maar hoop op God:

Alleen de Heer kan ons redden en redden,

Alleen de Heer kan ons redden en redden...