Единственный дом - Татьяна Буланова, Михаил Боярский

Среди городов, шумящих и ночью, и днем,

И тысяч домов нам нужен единственный дом,

Где будут всегда встречать и ждать,

Где смогут всегда простить, понять,

Готовый согреть нас теплом

Единственный дом.

Среди перемен, шатающих мир до основ,

Покой этих стен всегда защитит от ветров.

Пускай мир вокруг шумит, бурлит,

Пускай полон мир невзгод, обид,

Но светит нам дальним огнем

Единственный дом.

Припев:

Где-то на шаре земном,

Где-то в краю листопада

Есть наш единственный дом,

Так, как и прежде, будут нам рады.

Помня о нем, мы пройдем

Через года, через вьюги,

Чтобы единственный дом

Двери открыл нам после разлуки.

Единственный мир, где все, как и прежде, для нас,

Где звездный пунктир привычно порадует глаз,

Где те же слова и те же сны,

Куда возвратиться мы должны,

Затерянный в мире большом

Единственный дом.

Припев:

Где-то на шаре земном,

Где-то в краю листопада

Есть наш единственный дом,

Так, как и прежде, будут нам рады.

Помня о нем, мы пройдем

Через года, через вьюги,

Чтобы единственный дом

Двери открыл нам после разлуки.

Мы стали взрослей,

Мы стали взрослей,

И нас удивить тяжело.

Мы стали мудрей,

Мы стали мудрей,

И юности время ушло.

Устроена жизнь теперь не так,

Но снова сигналит, как маяк,

И помнит всегда о былом,

И помнит всегда о былом,

Единственный дом,

Единственный дом,

Припев:

Где-то на шаре земном,

Где-то в краю листопада

Есть наш единственный дом,

Так, как и прежде, будут нам рады.

Помня о нем, мы пройдем

Через года, через вьюги,

Чтобы единственный дом

Двери открыл нам после разлуки.

Чтобы единственный дом

Двери открыл нам после разлуки.

Tussen steden die zowel 's nachts als overdag lawaaierig zijn,

En voor duizend huizen hebben we één huis nodig,

Waar ze elkaar altijd zullen ontmoeten en wachten,

Waar ze altijd kunnen vergeven, begrijpen,

Klaar om ons op te warmen

Het enige huis.

Onder de veranderingen die de wereld op zijn grondvesten doen schudden,

De rust van deze muren zal altijd beschermen tegen de wind.

Laat de wereld om je heen lawaai maken, woeden,

Laat de wereld vol tegenspoed, wrok,

Maar het schijnt op ons met een ver vuur

Het enige huis.

Refrein:

Ergens op de wereld

Ergens in de rand van bladval

Er is ons enige thuis

Dus, net als voorheen, zullen we blij zijn.

Als we hem onthouden, zullen we slagen

Door de jaren heen, door de sneeuwstormen,

Naar het enige huis

Na het afscheid gingen de deuren voor ons open.

De enige wereld waar alles, zoals voorheen, voor ons is,

Waar de gestippelde lijn van de ster gewoonlijk een lust voor het oog is,

Waar zijn dezelfde woorden en dezelfde dromen

Waar moeten we terugkeren?

Verloren in de grote wereld

Het enige huis.

Refrein:

Ergens op de wereld

Ergens in de rand van bladval

Er is ons enige thuis

Dus, net als voorheen, zullen we blij zijn.

Als we hem onthouden, zullen we slagen

Door de jaren heen, door de sneeuwstormen,

Naar het enige huis

Na het afscheid gingen de deuren voor ons open.

We zijn volwassen geworden

We zijn volwassen geworden

En het is moeilijk om ons te verrassen.

We zijn wijzer geworden

We zijn wijzer geworden

En de jeugd is weg.

Het leven is nu anders geregeld,

Maar weer piept het als een baken,

En herinnert zich altijd het verleden,

En herinnert zich altijd het verleden,

Het enige huis

Het enige huis

Refrein:

Ergens op de wereld

Ergens in de rand van bladval

Er is ons enige thuis

Dus, net als voorheen, zullen we blij zijn.

Als we hem onthouden, zullen we slagen

Door de jaren heen, door de sneeuwstormen,

Naar het enige huis

Na het afscheid gingen de deuren voor ons open.

Naar het enige huis

Na het afscheid gingen de deuren voor ons open.