La vie des pauvres - Nessbeal, Wallen

Je sais que c’est chaud quand on n’a pas de thunes

Mais si tu dépasses pas ça la vie te fume

Mais que veux-tu?

Dieu nous éprouve

Même en meskina, ces trésors j’irais les trouver

C’est pas comme les riches, les pauvres crèvent dans l’indifférence

En silence, nos fils rêvent de tout, l’ami, c’est pas les mêmes finances

C’est pas les mêmes vices, l’indigent, lui ne pense qu'à s’remplir la panse

Tout le monde s’en fiche de la vie des pauvres mon frère c’est pas les mêmes

souffrances

Nouveau visage d’la pauvreté en vérité on vient pas de la même France

On a pas les mêmes chances un déchet, nos vies dans la drogue c’est pas les

mêmes échéances

La vie des pauvres, la vie des pauvres, c’est chiant quand on rit c’est que

c’est méchant

La vie des pauvres, la vie des pauvres, à l’envers de la vie j’avance en

trébuchant

Avant d’marcher, là d’où j’viens on apprend à courir

On sèche les cours pour aller voler à l'école du crime on va s’inscrire pour y

mourir

Bitume expérience l’adversité va nous instruire, l’impatience va nous détruire

Au lieu de nous construire, la vie des pauvres impossible de mentir

Mon chant n’appartient qu'à ceux qui se savent pauvres

Ils donnent l’espoir que tout nous sera rendu un jour ou l’autre

Tragédie misérable loin de Notre Dame

On s’accroche à ce qu’il y a pour éviter le drame

Je sais que c’est chaud quand on n’as pas de thunes

Mais si tu dépasses pas ça la vie te fume

Mais que veux-tu?

Dieu nous éprouve

Même en meskina, ces trésors j’irais les trouver

La santé moi j’pense que c’est la plus grande des richesses

Tant pis si j’suis pauvre pour la vie, tant pis pour moi j’ai le charme d’la

tristesse

Deux humanités bien différentes: y a celle des riches et celle des pauvres

Vingt piges pour comprendre qu'être pauvre, c’est pas juste une couleur de peau

Ça nous apprend le sens du partage, on s’partage tout même le rien

J’te parle de ce que j’connais la même poisse qu’Francis Perrin

À trinquer dans le pétrin chez moi on est bien plus qu'à Pékin

La vie des pauvres, un clown triste c’est Arlequin avec une paire de Requins

Internationale la douleur, ça dépasse les départements

Ça dépasse la tess khoya, sous un grand ciel gris nos appartements

La vie des pauvres maintenant j’demande le prix des choses avant d’y toucher

La vie des pauvres, La vie des pauvres, t’en parles mais t’as toujours été de

l’autre coté khoya

Mon chant n’appartient qu'à ceux qui se savent pauvres

Ils donnent l’espoir que tout nous sera rendu un jour ou l’autre

Tragédie misérable loin de Notre Dame

On s’accroche à ce qu’il y a pour éviter le drame

Je sais que c’est chaud quand on n’as pas de thunes

Mais si tu dépasses pas ça la vie te fume

Mais que veux-tu?

Dieu nous éprouve

Même en meskina, ces trésors j’irais les trouver

Ik weet dat het heet is als je geen geld hebt

Maar als je er niet overheen komt dat het leven je rookt

Maar wat wil je?

God stelt ons op de proef

Zelfs in meskina, deze schatten zou ik ze gaan zoeken

Het is niet zoals de rijken, de armen sterven van onverschilligheid

In stilte dromen onze zonen van alles, vriend, het zijn niet dezelfde financiën

Het zijn niet dezelfde ondeugden, de behoeftige, hij denkt er alleen aan zijn maag te vullen

Niemand geeft om het leven van de armen, mijn broer, het is niet hetzelfde

lijden

Nieuw gezicht van armoede in waarheid, we komen niet uit hetzelfde Frankrijk

We hebben niet dezelfde kansen op verspilling, ons leven in drugs is niet de

dezelfde deadlines

Het leven van de armen, het leven van de armen, het is saai als je lacht, dat is het

Dat is gemeen

Het leven van de armen, het leven van de armen, aan de andere kant van het leven ga ik vooruit

struikelen

Voordat we lopen, waar ik vandaan kom, leren we rennen

We spijbelen van school om de misdaadschool te beroven, we gaan ons ervoor aanmelden

sterven

Bitumenervaring tegenspoed zal ons leren, ongeduld zal ons vernietigen

In plaats van ons te bouwen, is het leven van de armen onmogelijk om te liegen

Mijn lied is alleen voor degenen die weten dat ze arm zijn

Ze geven hoop dat alles vroeg of laat aan ons zal worden teruggegeven

Ellendige tragedie ver van de Notre Dame

We klampen ons vast aan wat er is om drama te vermijden

Ik weet dat het heet is als je geen geld hebt

Maar als je er niet overheen komt dat het leven je rookt

Maar wat wil je?

God stelt ons op de proef

Zelfs in meskina, deze schatten zou ik ze gaan zoeken

Gezondheid, ik denk dat het de grootste rijkdom is

Jammer als ik arm ben voor het leven, jammer voor mij heb ik de charme van de

droefheid

Twee heel verschillende geesteswetenschappen: die van de rijken en die van de armen

Twintig jaar om te begrijpen dat arm zijn niet alleen een huidskleur is

Het leert ons de betekenis van delen, we delen alles, zelfs het niets

Ik heb het met je over wat ik ken dezelfde pech als Francis Perrin

Rammelende glazen in mijn huis, we zijn veel meer dan in Peking

Het leven van de armen, een trieste clown is Harlequin met een paar haaien

Internationaal de pijn, het gaat verder dan de afdelingen

Het gaat verder dan de tess khoya, onder een grote grijze lucht onze appartementen

Het leven van de armen nu vraag ik de prijs van dingen voordat ik ze aanraak

Het leven van de armen, het leven van de armen, je praat erover, maar je bent er altijd geweest

de andere kant khoya

Mijn lied is alleen voor degenen die weten dat ze arm zijn

Ze geven hoop dat alles vroeg of laat aan ons zal worden teruggegeven

Ellendige tragedie ver van de Notre Dame

We klampen ons vast aan wat er is om drama te vermijden

Ik weet dat het heet is als je geen geld hebt

Maar als je er niet overheen komt dat het leven je rookt

Maar wat wil je?

God stelt ons op de proef

Zelfs in meskina, deze schatten zou ik ze gaan zoeken