Случилось - Воскресение

Случилось что-то в городе моем

Бульвары встрепенулись, словно крылья,

А просто скука, смытая дождем

Была, как оказалось, просто пылью.

И понял я, что также я не волен в случайных поворотах бытия

Что я не одинок, что я не болен, растерянность уйдет, останусь я.

Что я останусь, но еще успею уйти, не оглянувшись, в пустоту

И с кем расстанусь, тем пока не смею сказать, что мне уже невмоготу

А мир пожалуй стоит изменить, пусть станем мы добрей и старомодней.

Доверчивей, наивнее любить, и искренней, а стало быть свободней.

Но ведь случилось что-то в мире под дождем, пустыни раскаленные остыли.

Смеются люди в городе моем, дождем освобожденные от пыли.

Er is iets gebeurd in mijn stad

De boulevards fladderden als vleugels

En gewoon verveling, weggespoeld door regen

Was, zoals later bleek, gewoon stof.

En ik realiseerde me dat ik ook niet vrij ben in de willekeurige wendingen van het zijn

Dat ik niet alleen ben, dat ik niet ziek ben, de verwarring zal verdwijnen, ik zal blijven.

Dat ik zal blijven, maar nog tijd heb om te vertrekken zonder achterom te kijken in de leegte

En met wie ik scheid, durf ik tot nu toe niet te zeggen dat ik al ondraaglijk ben

En de wereld zou waarschijnlijk veranderd moeten worden, laten we vriendelijker en ouderwetser worden.

Meer vertrouwen, meer naïef om lief te hebben, en meer oprecht, maar het werd vrijer.

Maar er gebeurde iets in de wereld in de regen, hete woestijnen koelden af.

Mensen in mijn stad lachen, bevrijd van stof door regen.