Листопад - Воскресение

Листопад

Одинокий, забытый всеми,

Я брожу по пустым коридорам.

Мне кивают при встрече тени

Да и те, лишь с потухшим взором.

Листопад навевает скуку,

Предлагая в тоске спасенье.

Как во сне, возникают звуки

На кленовом холсте осеннем.

Улетают из неба птицы,

И уносят с собою небо.

Научиться бы мне молиться,

И любить научиться мне бы.

Может город тогда б не умер,

Не осыпался белым снегом.

Научиться бы просто думать,

И прощать научиться мне бы.

Или я, как Илья безногий,

Всё лежу и лежу на печи.

И гляжу я на те дороги,

По которым ходить мне нечем.

А дороги уходят в небыль,

Пелена застилает лица.

Научиться учиться мне бы,

Научиться бы мне молиться.

И водицею из колодца

Мне напиться бы до упаду.

Чтоб о зиму не исколоться,

Не осыпаться листопадом.

blad val

Eenzaam, door iedereen vergeten,

Ik dwaal door lege gangen.

Ik knik naar de ontmoeting van de schaduw

Ja, en die, alleen met een uitgestorven blik.

Bladval brengt verveling

Het aanbieden van redding in angst.

Als in een droom komen er geluiden op

Op herfst esdoorn canvas.

Vogels vliegen uit de lucht

En ze nemen de lucht mee.

Leer voor mij bidden

En ik zou graag willen leren liefhebben.

Misschien was de stad dan niet gestorven,

Niet gedoucht met witte sneeuw.

Leer om gewoon te denken

En ik zou leren vergeven.

Of ben ik, zoals Ilya zonder benen,

Ik blijf maar liggen en liggen op het fornuis.

En ik kijk naar die wegen

waarop ik niets heb om op te lopen.

En de wegen gaan naar fictie,

De sluier bedekt het gezicht.

ik zou leren leren

Ik zou graag willen leren bidden.

En water uit de put

Ik zou drinken tot ik erbij neerval.

Om de winter niet te doorboren,

Niet douchen met bladval.