По дороге разочарований - Воскресение

По дороге разочарований

Снова очарованный пройду.

Разум полон светлых ожиданий,

Сердце чует новую беду.

Ой, до чего же вновь меня тревожит

Голос, что зовет из темноты,

Путь еще не пройден, век не прожит,

Тою ли дорогой ходишь ты?

То ли темнота глаза таращит,

То ли тишина скрывает крик,

Где теперь искать тебя, пропащий

Оглянешься — ты уже старик.

По дороге смутных пробуждений,

Там, где ветер яростен и свеж.

Долог путь моих перерождений

В тайный край несбывшихся надежд.

Сбросив гору с плеч, расправив плечи,

Гордо приказав себе: «Лети!»

Если я попался вам навстречу,

Значит вам со мной не по пути.

Слышу голоса, что вечно правы

И пугаюсь этой правоты.

Для того роса, чтоб лечь на траву,

По утру с росой растаешь ты.

По утру дорогой откровений

Мимо родника девичьих слез,

Выйду возле кладбища сомнений

На крутой отчаянный утес.

На ветру, с судьбою своей в ладу,

В тайный час назначенных свиданий

Снова очарованный пройду

По дороге разочарований.

Op de weg van teleurstelling

Ik zal opnieuw passeren, betoverd.

De geest is vol heldere verwachtingen,

Het hart bespeurt een nieuwe moeilijkheid.

Oh, wat maak ik me weer zorgen

De stem die roept vanuit de duisternis

Het pad is nog niet gepasseerd, de eeuw is niet geleefd,

Loop je zo?

Of de duisternis zijn ogen goggles,

Of de stilte de kreet verbergt,

Waar moet ik je nu zoeken, verloren

Kijk om je heen - je bent al een oude man.

Op de weg van vaag ontwaken,

Waar de wind woest en fris is.

Lang is het pad van mijn wedergeboorten

Naar het geheime land van onvervulde hoop.

De berg van je schouders gooien, je schouders rechttrekken,

Trots beveelt hij zichzelf: "Vlieg!"

Als ik je tegenkom,

Dus jij en ik zijn niet onderweg.

Ik hoor stemmen die altijd gelijk hebben

En ik ben bang voor deze juistheid.

Om die dauw op het gras te laten liggen,

In de ochtend smelt je van de dauw.

In de ochtend op de weg van openbaringen

Voorbij de lente van meisjesachtige tranen,

Ik ga uit in de buurt van het kerkhof van twijfels

Op een steile, wanhopige klif.

In de wind, in harmonie met je lot,

Op het geheime uur van afspraken

Nogmaals, betoverd, ik zal slagen

Op de weg van teleurstelling.