Песня на два голоса - Виктор Луферов

Пусть за то, что скажу, не сносить головы,

Пусть с твоей не слетит ни единого волоса.

Хорошо тьму ночей освещать в две свечи

И любимый мотив напевать на два голоса.

Жаль, что этого ты не сумела понять,

Оставляя меня одного в одиночестве.

Что ж, одно к одному, значит время пришло

Не по имени звать, а по имени-отчеству.

Вдруг представилось мне, что вперёд на сто лет

Наша жизнь в трафарет фотографии вставлена.

Долгий перечень наших поступков и слов

Как на свечке нагар, на металле окалина.

Но высокое пламя мы ценим в свече

И доверье в словах, а не мнимую двойственность.

И окалины слой не заменит металл,

Душ родство не подменит случайная родственность.

Что ж, одно к одному, лепит жизнь нашу жизнь,

И к застрехе — гнездо, и к отечеству — отчество,

Облака — к небесам и разлуку — к любви,

И к древесным стволам — всей листвы одиночество.

Да простится мне всё, что тебе я сказал.

Врассыпную пора, как из спелого колоса.

А за каждым из нас право выбора есть,

С кем гореть в две свечи и с кем петь на два голоса.

Laat me mijn hoofd niet blazen voor wat ik zeg,

Laat geen haar van de jouwe afvliegen.

Het is goed om de duisternis van de nachten te verlichten met twee kaarsen

En mijn favoriete motief is om met twee stemmen te zingen.

Jammer dat je dit niet hebt begrepen,

Mij ​​helemaal alleen latend.

Nou, één op één, dan is het zover

Roep niet bij naam, maar bij naam en patroniem.

Opeens leek het me dat honderd jaar vooruit

Ons leven is ingevoegd in het stencil van een foto.

Een lange lijst van onze daden en woorden

Als roet op een kaars, schaal op metaal.

Maar we waarderen de hoge vlam in de kaars

En vertrouw op woorden, niet op denkbeeldige dualiteit.

En de kalklaag zal het metaal niet vervangen,

Zielsverwantschap zal geen toevallige verwantschap vervangen.

Wel, één op één, het leven vormt ons leven,

En naar zastrave - een nest, en naar het vaderland - patroniem,

Wolken - naar de hemel en scheiding - om lief te hebben,

En naar de boomstammen - al het gebladerte is eenzaamheid.

Moge alles wat ik u gezegd heb vergeven worden.

Verspreide tijd, als van een rijp oor.

En ieder van ons heeft het recht om te kiezen,

Met wie twee kaarsen branden en met wie twee stemmen zingen.