Построю дом - Виктор Луферов

Построю дом себе я из консервных банок

И ярко-красное сошью себе пальто.

И проживу жизнь чудаком из старых сказок,

Который смотрит в мир с раскрытым ртом.

Я буду верить всякой чертовщине,

Гадать по снам, по птицам, по руке

И верить, что плывет куда-то небо,

Раз облака плывут вниз по реке.

А чтоб быстрей росли деревья и цветы,

Я буду по утрам играть на флейте.

А чтоб от нас не улетали журавли, —

Увидев первый снег, мечтать о лете.

И надо мною будут все смеяться,

Но если б, люди, не было бы вас,

Я от тоски не то что год или неделю —

Я б дня не прожил, умер через час.

Ik zal een huis voor mezelf bouwen van blikjes

En ik zal een knalrode jas voor mezelf naaien.

En ik zal mijn leven leiden als een excentriekeling uit oude sprookjes,

Die met open mond naar de wereld kijkt.

Ik zal alle duivels geloven

Waarzeggerij door dromen, door vogels, met de hand

En te geloven dat de lucht ergens zweeft,

Zodra de wolken de rivier afdrijven.

En zodat bomen en bloemen sneller groeien,

Ik ga morgen fluit spelen.

En zodat de kraanvogels niet van ons wegvliegen, -

De eerste sneeuw zien, dromen van de zomer.

En iedereen zal me uitlachen,

Maar als, mensen, het niet voor jou was,

Ik ben van verlangen, niet zoals een jaar of een week -

Ik zou geen dag hebben geleefd, ik zou binnen een uur zijn gestorven.