William Butler Yeats Visits Lincoln Park And Escapes Unscathed - Phil Ochs

As I went out one evening to take the evening air

I was blessed by a blood-red moon

In Lincoln Park the dark was turning

I spied a fair young maiden and a flame was in her eyes

And on her face lay the steel blue skies

Of Lincoln Park, the dark was turning

Turning

They spread their sheets upon the ground just like a wandering tribe

And the wise men walked in their Robespierre robes

Through Lincoln Park the dark was turning

The towers trapped and trembling, and the boats were tossed about

When the fog rolled in and the gas rolled out

From Lincoln Park the dark was turning

Turning

Like wild horses freed at last we took the streets of wine

But I searched in vain for she stayed behind

In Lincoln Park the dark was turning

I’ll go back to the city where I can be alone

And tell my friend she lies in stone

In Lincoln Park the dark was turning

Toen ik op een avond uitging om de avondlucht op te snuiven

Ik was gezegend met een bloedrode maan

In Lincoln Park werd het donker

Ik zag een mooi jong meisje en er was een vlam in haar ogen

En op haar gezicht lag de staalblauwe lucht

Van Lincoln Park werd het donker

Draaien

Ze spreidden hun lakens op de grond uit, net als een rondtrekkende stam

En de wijzen liepen in hun Robespierre-gewaden

Door Lincoln Park draaide het donker

De torens zaten vast en beefden, en de boten werden heen en weer geslingerd

Toen de mist naar binnen rolde en het gas naar buiten rolde

Van Lincoln Park keerde het donker

Draaien

Als wilde paarden die eindelijk werden bevrijd, gingen we de straten van wijn in

Maar ik heb tevergeefs gezocht naar ze bleef achter

In Lincoln Park werd het donker

Ik ga terug naar de stad waar ik alleen kan zijn

En vertel mijn vriendin dat ze in steen ligt

In Lincoln Park werd het donker