אגדת השמש והירח - Static & Ben El Tavori, Rita, Participants of Festigal

הם סובבים אותה,

שבעת כוכבי הלכת

אך היא בוערת אל

חיוורון פניו.

והוא רחוק כל כך,

בשמי כדור הארץ,

אבל נכסף אליה

לאש זהב.

צל הירח

אל פני השמש נמשך.

תמיד בין יום ובין לילה,

נוגעים שם למעלה,

וזה לא די לו, לא די לה -

רק לרגע והלאה.

וכך כל יום, שנים אין ספור,

הוא מת באורה,

היא באורו.

שקיעת זריחה ורודה,

אהבה אבודה.

אווירה פה חמה,

לילה לבן אור לבנה,

גם נגה נגה,

אין פה ליקוי, צדק איתה,

בא לי לשים לך טבעת כאילו את שבתאי,

את מתרחקת כמו פלוטו, ואם אני שב - די,

בואי נמריא ביחד עם החללית,

על אורנוס ועל נפטון עוד נביט,

כדור הארץ הוא שלנו אם נחליט,

בשביל של החלב נשתה גלקסיה עם קשית.

לא פעם בייאושם

הם מחשיכים לרגע,

ליקוי ירח

ליקוי חמה.

אך במרדף הזה

הם מאירי שמיים,

שבויים במסלולם

בלי נחמה.

צל הירח

אל פני השמש נמשך.

תמיד בין יום ובין לילה,

נוגעים שם למעלה,

וזה לא די לו, לא די לה -

רק לרגע והלאה.

וכך כל יום, שנים אין ספור,

הוא מת באורה,

היא באורו.

שקיעת זריחה ורודה,

אהבה אבודה.

ze draaien haar,

De zeven planeten

Maar ze brandt om

zijn gezicht bleek.

en het is zo ver weg

in de lucht van de aarde,

Maar we verlangen naar haar

Om goud te vuren.

de schaduw van de maan

Naar het gezicht van de zon wordt getrokken.

altijd dag en nacht,

aanraken daar,

En het is niet genoeg voor hem, het is niet genoeg voor haar -

Gewoon voor een moment en daarna.

En zo elke dag, ontelbare jaren,

Hij stierf in het licht,

Ze staat in zijn licht.

roze zonsopgang zonsondergang,

verloren liefde.

warme sfeer hier,

wit nacht wit licht,

ook nega nega,

Er is hier geen fout, gerechtigheid met haar,

Ik wil je een ring omdoen alsof je Saturnus bent,

Je gaat weg zoals Pluto, en als ik zit - genoeg,

Laten we samen met het ruimteschip opstijgen,

Op Uranus en Neptunus gaan we verder kijken,

De aarde is van ons als we besluiten,

Omwille van de melk dronken we galaxy met een rietje.

Vaak in hun wanhoop

ze worden even donker,

maansverduistering

Verduistering.

Maar in dit streven

ze verlichten de lucht,

gevangenen op hun pad

geen troost

de schaduw van de maan

Naar het gezicht van de zon wordt getrokken.

altijd dag en nacht,

aanraken daar,

En het is niet genoeg voor hem, het is niet genoeg voor haar -

Gewoon voor een moment en daarna.

En zo elke dag, ontelbare jaren,

Hij stierf in het licht,

Ze staat in zijn licht.

roze zonsopgang zonsondergang,

verloren liefde.