Мама ушла... - Михаил Шуфутинский

Дома пахнет сосной, невозможно унять ее, и уже наготове лежит молоток,

И шуршат незнакомые женщины платьями, что случилось со мной, мне еще невдомек.

Я не понял еще, что обломанной веткою, я остался с судьбою один на один,

И что сыном меня называть больше некому, только пусто и холодно стало в груди.

Припев:

Это мамы не стало, это

, улыбнувшись устало, как Христос из угла.

И планета пустая из-под ног уплыла, это мамы не стало, это мама ушла.

Как сомкнулась земля над сосновыми досками, понял я наконец, что случилось со

мной.

Это мама ушла, пожалей меня, Господи, и безгрешную душу ее упокой.

Припев:

Это мамы не стало, это мама ушла, улыбнувшись устало, как Христос из угла.

И планета пустая из-под ног уплыла, это мамы не стало, это мама ушла.

Это мамы не стало, это мама ушла, улыбнувшись устало, как Христос из угла.

И планета пустая из-под ног уплыла, это мамы не стало, это мама ушла.

Het huis ruikt naar dennen, het is onmogelijk om het te sussen, en een hamer ligt al klaar,

En onbekende vrouwen ritselen met jurken, wat er met mij is gebeurd, weet ik nog steeds niet.

Ik begreep nog steeds niet dat ik met een gebroken tak alleen achterbleef met het lot,

En dat er niemand anders is om me een zoon te noemen, het voelde alleen maar leeg en koud in mijn borst.

Refrein:

Deze moeder is weg, dit

vermoeid lachend, zoals Christus vanuit de hoek.

En de lege planeet dreef weg van onder mijn voeten, het was mijn moeder die stierf, het was mijn moeder die vertrok.

Toen de aarde zich over de grenen planken sloot, begreep ik eindelijk wat er was gebeurd

mij.

Het was mijn moeder die vertrok, heb medelijden met mij, Heer, en rust haar zondeloze ziel.

Refrein:

Het was moeder die stierf, het was moeder die vertrok, vermoeid glimlachend, zoals Christus uit de hoek.

En de lege planeet dreef weg van onder mijn voeten, het was mijn moeder die stierf, het was mijn moeder die vertrok.

Het was moeder die stierf, het was moeder die vertrok, vermoeid glimlachend, zoals Christus uit de hoek.

En de lege planeet dreef weg van onder mijn voeten, het was mijn moeder die stierf, het was mijn moeder die vertrok.