Нет меня-я покинул расею… - Владимир Высоцкий

Нет меня, я покинул Расею!

Мои девочки ходют в соплях.

Я теперь свои семечки сею

На чужих Елисейских полях.

Кто-то вякнул в трамвае на Пресне:

«Нет его, умотал, наконец!

Вот и пусть свои чуждые песни

Пишет там про Версальский дворец!»

Слышу сзади обмен новостями:

«Да не тот, тот уехал — спроси!»

«Ах, не тот?»

— и толкают локтями,

И сидят на коленях в такси.

А тот, с которым сидел в Магадане, —

Мой дружок еще по гражданской войне, —

Говорит, что пишу ему: «Ваня,

Скучно, Ваня, давай, брат, ко мне!»

Я уже попросился обратно,

Унижался, юлил, умолял…

Ерунда!

Не вернусь, вероятно,

Потому что я не уезжал.

Кто поверил — тому по подарку,

Чтоб хороший конец, как в кино, —

Забирай Триумфальную арку!

Налетай на заводы Рено!

Я смеюсь, умираю от смеха.

Как поверили этому бреду?

Не волнуйтесь, я не уехал.

И не надейтесь я не уеду!

Er is geen ik, ik heb Rusland verlaten!

Mijn meisjes lopen rond in snot.

Ik ben nu mijn zaden aan het zaaien

Op buitenlandse Champs Elysees.

Iemand jankte in een tram op Presnya:

“Hij is weg, hij is uitgeput, eindelijk!

Dus laat je buitenaardse liedjes

Hij schrijft daar over het paleis van Versailles!”

Ik hoor de nieuwsuitwisseling van achteren:

"Ja, niet die ene, hij is vertrokken - vraag maar!"

"O, niet die?"

- en duw met ellebogen,

En ze zitten op hun knieën in een taxi.

En degene met wie ik in Magadan zat -

Mijn vriend is nog steeds in de burgeroorlog, -

Hij zegt dat ik hem schrijf: “Vanya,

Het is saai, Vanya, kom op, broer, kom naar me toe!

Ik heb al gevraagd om terug te komen

Hij vernederde zich, kronkelde, smeekte...

Onzin!

Ik kom waarschijnlijk niet terug

Omdat ik niet weg ben gegaan.

Wie geloofde - dat met een geschenk,

Zodat een goed einde, zoals in een film, -

Neem de Arc de Triomphe!

Overval de Renault-fabrieken!

Ik lach, ik sterf van het lachen.

Hoe geloofde je deze onzin?

Maak je geen zorgen, ik ben niet weggegaan.

En hoop niet dat ik niet wegga!