Коростель - Татьяна Буланова

Полночь, как черная волчица,

Что-то, сейчас должно случится,

С нами, при свете этих ярких звезд и светлячков,

Может, все это с нами было,

Помнишь, как я тебя любила,

Только, с тех давних пор минуло так много веков.

Снова ветер, колышит ковыль,

Там где небо, да звездная пыль,

И полынью, мой сказочный мир до небес, пропал.

Снова где-то, кричит коростель,

Ночь расстелит, нам степью постель,

Там где небо, да звездная пыль на твоих губах,

И на моих.

Полночь, как черная волчица,

Знаю, все это повторится,

Может, спустя сто тысяч лет с тобой, встречусь я вновь.

Все лишь, круженье звездной пыли,

Но мы друг друга так любили,

Верю, на свете все проходит, но,

Но не любовь.

Снова ветер, колышит ковыль,

Там где небо, да звездная пыль,

И полынью, мой сказочный мир до небес, пропал.

Снова где-то кричит коростель,

Ночь расстелит нам степью постель,

Там где небо, да звездная пыль на твоих губах,

И на моих.

Там где небо, да звездная пыль на твоих губах,

Снова ветер, колышит ковыль,

Там где небо, да звездная пыль,

И полынью, мой сказочный мир до небес, пропал.

Снова где-то кричит коростель,

Ночь расстелит нам степью постель,

Там где небо, да звездная пыль на твоих губах,

И на моих.

Там где небо да звездная пыль на твоих губах,

На твоих губах.

Вот моя жизнь, но ты ее покинул

Карта лежит — она нема

Вот моя жизнь

Холодный ветер в спину

Вот моя жизнь и я сама

Middernacht als een zwarte wolf

Er moet nu iets gebeuren

Met ons, in het licht van deze heldere sterren en vuurvliegjes,

Misschien was dit alles bij ons,

Weet je nog hoe ik van je hield

Alleen zijn er sindsdien zoveel eeuwen verstreken.

Weer wiegt de wind het vedergras,

Waar de lucht is, ja sterrenstof,

En als een gat verdween mijn sprookjeswereld tot aan de hemel.

Weer ergens schreeuwt de kwartelkoning,

De nacht zal zich verspreiden, we steppen bed,

Waar de lucht is, ja sterrenstof ligt op je lippen,

En op de mijne.

Middernacht als een zwarte wolf

Ik weet dat het allemaal weer zal gebeuren

Misschien zal ik elkaar na honderdduizend jaar met jou weer ontmoeten.

Alles is slechts een werveling van sterrenstof,

Maar we hielden zoveel van elkaar

Ik geloof dat alles in de wereld voorbijgaat, maar,

Maar geen liefde.

Weer wiegt de wind het vedergras,

Waar de lucht is, ja sterrenstof,

En als een gat verdween mijn sprookjeswereld tot aan de hemel.

Weer ergens schreeuwt de kwartelkoning,

De nacht zal een bed voor ons uitspreiden met de steppe,

Waar de lucht is, ja sterrenstof ligt op je lippen,

En op de mijne.

Waar de lucht is, ja sterrenstof ligt op je lippen,

Weer wiegt de wind het vedergras,

Waar de lucht is, ja sterrenstof,

En als een gat verdween mijn sprookjeswereld tot aan de hemel.

Weer ergens schreeuwt de kwartelkoning,

De nacht zal een bed voor ons uitspreiden met de steppe,

Waar de lucht is, ja sterrenstof ligt op je lippen,

En op de mijne.

Waar de lucht en het sterrenstof op je lippen liggen,

Op je lippen

Hier is mijn leven, maar je hebt het verlaten

De kaart liegt - het is dom

Hier is mijn leven

Koude wind in je rug

Hier is mijn leven en mezelf