Умереть от счастья - 25/17, Loc-Dog

А давай сегодня вместе мы сделаем вид

Что у нас с тобою нет никаких обид

И нам с тобою ещё нет и двадцати

И ты так веришь мне, когда я дарю цветы

Получилось?

Нет?

А помнишь?

Помню…

К нам тогда такой зашёл гаш — бомба

Да ты остынь, я ж давно уже трезвый,

Но бывает, да, хочется врезать

И не спеша так, в пальто кашемировом

Я бы вымысел с реальностью микшировал,

А потом в той дыре гореть на Кирова

Не кипятись, я удалил и заблокировал

Да я даже не записывал номер,

А тот диджей, что фасовал нам, помер

Ведь это он нас свёл, когда падал снег

И так точно по бипиэм вошёл мой трек

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья…

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья

Пока всё ещё хорошо…

Ноу, ноу, ноу, ю ноу

После наших свиданий пальцы пахли форелью

Я читал тебе Мамлеева, ты мне — Коэльо

Светало, солнце грело глотками коньяка

И мы грешили прям на глазах у дворника

В твоём подъезде за мусоропроводом

Я гасился там, мусор дал повод нам —

Срисовал движ, пёс, но сам был синий

И пока в отдел вёз, я тупо скинул

Это всё было давно и неправда…

В зиму — по подъездам, летом — на верандах,

А если кто вдруг сдох, ну, ты сам так жил

Как стемнеет, вытащим тебя за гаражи

Майор, послушай, да я всё это выдумал

Я — писатель Пушкин, мой хлеб — обман

Пора заканчивать роман, я ставлю точку

У меня всё хорошо — жена, сын, дочка

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья…

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья

Пока всё ещё хорошо…

А, может быть, я давным-давно где-то сдох

И в голове моей узорами грибы и мох,

А на стенах в ноябре пишут «Бледный рип»

А это бэдтрип червяка, что съел тот гриб…

Это сказка о потерянном времени…

Сквозняки поют в расколотом темени…

Эхо увело нас в чащу, прямо как Сусанин

Не до смеха, брат, мы чаще делаем всё сами…

Я притворяюсь каждый день — я хамелеон,

Но избегаю важных тем.

Нормален ли он?

Вижу вопрос в твоих глазах — давай поговорим?

Но нам с тобой понять друг друга не помогут словари

Ты — лейтенат Рипли, я для тебя — Чужой

Мы в этот ад влипли, я убит был, но живой

Заскриншоть мой пост!

Обсоси мой твит!

Я прокричу свой тост за тех, кто прям сейчас убит!

Время, остановись, стоп-стоп-стоп

И подними нас в высь, в топ-в топ-в топ

Время, остановись, стоп-стоп-стоп

И повтори на бис, хлоп-хлоп-хлоп

Время, остановись, стоп-стоп-стоп

И подними нас в высь, в топ-в топ-в топ

Время, остановись, стоп-стоп-стоп

И повтори на бис

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья

Пока всё ещё хорошо…

Ноу, ноу, ноу, ю ноу

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья

Пока всё ещё хорошо…

Ноу, ноу, ноу, ю ноу

Время, остановись

Жизнь так прекрасна

Вот бы прямо сейчас

Умереть от счастья

Умереть от счастья

En laten we vandaag samen doen alsof

Dat jij en ik geen wrok koesteren

En jij en ik zijn nog geen twintig

En je gelooft me zo erg als ik bloemen geef

Gebeurd?

Niet?

Weet je nog?

Ik herinner...

Toen kwam zo'n hasj naar ons toe - een bom

Ja, je koelt af, ik ben al heel lang nuchter,

Maar het gebeurt, ja, ik wil embedden

En langzaam, in een kasjmier jas

Ik zou fictie met realiteit vermengen,

En dan branden in dat gat op Kirov

Niet koken, ik heb verwijderd en geblokkeerd

Ja, ik heb het nummer niet eens opgeschreven,

En de DJ die ons inpakte is overleden

Hij was het tenslotte die ons bij elkaar bracht toen de sneeuw viel

En zomaar kwam mijn track binnen

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

Sterven van geluk...

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

sterf van geluk

Tot zover goed...

Weet, weet, weet, weet je

Na onze dates roken de vingers naar forel

Ik las Mamleev aan jou voor, jij aan mij - Coelho

Het begon te dagen, de zon warmde op met slokjes cognac

En we zondigden recht voor de conciërge

In uw ingang achter de vuilstortkoker

Ik was daar gedoofd, de vuilnis gaf ons een reden -

Ik heb de beweging gekopieerd, hond, maar hij was blauw

En terwijl ik het naar de afdeling bracht, gooide ik stom

Het was allemaal lang geleden en niet waar...

In de winter - op de veranda's, in de zomer - op de veranda's,

En als er plotseling iemand stierf, nou, zo heb je zelf geleefd

Als het donker wordt, slepen we je uit de garages

Majoor, luister, ja, ik heb het allemaal verzonnen

Ik ben de schrijver Poesjkin, mijn brood is bedrog

Het is tijd om de roman te beëindigen, ik maak een einde

Alles is in orde met mij - vrouw, zoon, dochter

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

Sterven van geluk...

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

sterf van geluk

Tot zover goed...

Of misschien ben ik lang geleden ergens gestorven

En in mijn hoofd met patronen van paddenstoelen en mos,

En op de muren in november schrijven ze "Pale Rip"

En dit is de badtrip van de worm die die paddenstoel heeft opgegeten...

Dit is een verhaal over verloren tijd...

Dammen zingen in de gespleten kroon...

De echo bracht ons naar het struikgewas, net als Susanin

Niet om te lachen, broer, we doen vaak alles zelf...

Ik doe elke dag alsof - ik ben een kameleon,

Maar ik mijd belangrijke onderwerpen.

Is hij normaal?

Ik zie de vraag in je ogen - laten we praten?

Maar woordenboeken zullen jou en mij niet helpen elkaar te begrijpen

Jij bent luitenant Ripley, ik ben een alien voor jou

We kwamen vast te zitten in deze hel, ik werd gedood, maar leefde nog

Screenshot van mijn bericht!

Zuig mijn tweet!

Ik zal mijn toast uitbrengen op degenen die nu worden gedood!

Tijd, stop, stop stop stop

En til ons op, naar de top, naar de top, naar de top

Tijd, stop, stop stop stop

En herhaal voor een toegift, klap-klap-klap

Tijd, stop, stop stop stop

En til ons op, naar de top, naar de top, naar de top

Tijd, stop, stop stop stop

En herhaal voor een toegift

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

sterf van geluk

Tot zover goed...

Weet, weet, weet, weet je

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

sterf van geluk

Tot zover goed...

Weet, weet, weet, weet je

Tijd stop

Het leven is zo mooi

Dat zou nu zijn

sterf van geluk

sterf van geluk