Quando l'amore diventa poesia - Massimo Ranieri

Io canto il mio amore per te Questa notte diventa poesia

La mia voce sar�

Una lacrima di nostalgia

Non ti chieder� mai

Perch� da me sei andata via

Per me � giusto tutto quello che fai

Io ti amo e gridarlo vorrei

Ma la voce dell’anima canta piano lo sai

Io ti amo e gridarlo vorrei

Ma stasera non posso nemmeno parlare perch� piangerei

Io canto la tristezza che � in me Questa notte sar� melodia

Piango ancora per te Anche se ormai � una follia

Non ti chiedo perch�

Adesso tu non sei pi� mia

Per me � giusto tutto quello che fai

Io ti amo e gridarlo vorrei

Ma la voce dell’anima canta piano lo sai

Io ti amo e gridarlo vorrei

Ma stasera non posso nemmeno parlare perch� piangerei

Ik zing mijn liefde voor jou Deze nacht wordt poëzie

Mijn stem zal zijn

Een traan van nostalgie

Hij zal je nooit vragen

Omdat je bij me weg ging

Voor mij is alles wat je doet goed

Ik hou van je en ik zou het willen schreeuwen

Maar de stem van de ziel zingt langzaam, weet je?

Ik hou van je en ik zou het willen schreeuwen

Maar vanavond kan ik niet eens praten omdat ik zou huilen

Ik zing het verdriet dat in mij is Deze nacht zal melodie zijn

Ik huil nog steeds om je, ook al is het nu waanzin

Ik vraag je niet waarom

Nu ben je niet langer van mij

Voor mij is alles wat je doet goed

Ik hou van je en ik zou het willen schreeuwen

Maar de stem van de ziel zingt langzaam, weet je?

Ik hou van je en ik zou het willen schreeuwen

Maar vanavond kan ik niet eens praten omdat ik zou huilen