Тот, который не стрелял - Владимир Высоцкий

Я вам мозги не пудрю — уже не тот завод.

В меня стрелял поутру из ружей целый взвод.

За что мне эта злая, нелепая стезя?-

Не то чтобы не знаю — рассказывать нельзя.

Мой командир меня почти что спас,

Но кто-то на расстреле настоял,

И взвод отлично выполнил приказ,

Но был один, который не стрелял.

Судьба моя лихая давно наперекос, —

Однажды «языка"я добыл, да не донес.

И особист Суэтин, неутомимый наш,

Еще тогда приметил и взял на карандаш.

Он выволок на свет и приволок

Подколотый, подшитый материал,

Никто поделать ничего не смог.

Нет, смог один, который не стрелял.

Рука упала в пропасть с дурацким криком «Пли!»

И залп мне выдал пропуск в ту сторону земли.

Но слышу: — Жив зараза.

Тащите в медсанбат!

Расстреливать два раза уставы не велят.

А врач потом все цокал языком

И, удивляясь, пули удалял,

А я в бреду беседовал тайком

С тем пареньком, который не стрелял.

Я раны, как собака, лизал, а не лечил,

В госпиталях, однако, в большом почете был.

Ходил в меня влюбленный весь слабый женский пол:

— Эй ты, недостреленный!

Давай-ка на укол!

Наш батальон геройствовал в Крыму,

И я туда глюкозу посылал,

Чтоб было слаще воевать ему,

Кому?

Тому, который не стрелял.

Я пил чаек из блюдца, со спиртиком бывал,

Мне не пришлось загнуться, и я довоевал.

В свой полк определили.

— Воюй, — сказал комбат, —

А что недострелили, так я невиноват!..

Я тоже рад был, но, присев у пня,

Я выл белугой и судьбину клял, —

Немецкий снайпер дострелил меня

Убив того, который не стрелял.

Ik ben je hersens niet aan het poederen - het is niet meer dezelfde fabriek.

Een heel peloton heeft 's ochtends met geweren op me geschoten.

Waarom heb ik dit slechte, absurde pad nodig? -

Het is niet dat ik het niet weet - ik kan het niet zeggen.

Mijn commandant heeft me bijna gered

Maar iemand stond erop te worden neergeschoten,

En het peloton volgde perfect het bevel,

Maar er was er een die niet schoot.

Mijn onstuimige lot is al lang vertekend, -

Zodra ik de "taal" kreeg, maar niet informeerde.

En speciale officier Suetin, onze onvermoeibare,

Zelfs toen merkte ik het en nam het mee naar het potlood.

Hij sleepte naar het licht en sleepte

Gespeld, omzoomd materiaal,

Niemand kon iets doen.

Nee, alleen iemand die niet schoot kon.

De hand viel in de afgrond met een stomme kreet van "Ply!"

En het salvo gaf me een pass naar de andere kant van de aarde.

Maar ik hoor: - De infectie leeft.

Sleep naar het medische bataljon!

Regelgeving schrijft niet voor om twee keer te schieten.

En toen bleef de dokter met zijn tong klikken

En, verrast, verwijderde de kogels,

En ik praatte stiekem in delirium

Met die vent die niet schoot.

Ik likte wonden als een hond, maar genas niet,

In ziekenhuizen werd hij echter zeer gerespecteerd.

Het hele zwakke vrouwelijke geslacht, verliefd op mij, liep in liefde:

- Hé jij, ongeschoten!

Laten we een hapje nemen!

Ons bataljon was een held op de Krim,

En ik stuurde glucose daarheen,

Om het voor hem gemakkelijker te maken om te vechten

Aan wie?

Degene die niet schoot.

Ik dronk meeuwen uit een schotel, ik gebruikte alcohol,

Ik hoefde niet te bukken en maakte het gevecht af.

Ze hebben me toegewezen aan mijn regiment.

- Vecht, - zei de bataljonscommandant, -

En wat ze niet hebben geschoten, dus ik ben onschuldig! ..

Ik was ook blij, maar, zittend op de boomstronk,

Ik huilde als een beluga en vervloekte het lot, -

Duitse sluipschutter schoot me neer

Degene doden die niet schoot.