Я забуду тебя очень скоро - Юрий Морфесси

Нас столкнула судьба поневоле,

Быть нам вместе опять суждено,

Жаль тебя мне до слез и до боли,

Будет все, то, что было давно.

Я забуду тебя очень скоро,

Как прочитанный старый роман,

Эти взгляды любви и укоры,

Эту боль, злую боль тяжких ран.

р.

Это знойное, жаркое лето

Мы с тобою вдвоем опять проведем,

Далеко от людей и от света

И как дети резвясь, но потом…

Эти льстивые нежные речи,

Где царит и любовь и порок,

Мне мельком воскресят наши встречи,

Да и то на короткий лишь срок.

Het lot heeft ons samengebracht,

We zijn voorbestemd om weer samen te zijn

Ik heb medelijden met je tot tranen en pijn,

Er zal alles zijn wat lang geleden was.

Ik zal je heel snel vergeten

Als een oude roman gelezen

Deze blikken van liefde en verwijt,

Deze pijn, de kwade pijn van zware wonden.

R.

Het is een zwoele, hete zomer

Jij en ik zullen weer samen doorbrengen,

Ver van mensen en van de wereld

En als kinderen die stoeien, maar dan...

Deze vleiende tedere woorden,

Waar zowel liefde als ondeugd heersen,

Ik laat onze vergaderingen kort herleven,

En dan nog, maar voor een korte periode.