Пара гнедых - Юрий Морфесси

Пара гнедых, запряженных с зарею,

Тощих, голодных и жалких на вид —

Тихо плететесь вы мелкой рысцою

И возбуждаете смех у иных.

Были когда-то и вы рысаками,

И кучеров вы имели лихих,

Ваша хозяйка состарилась с вами,

Пара гнедых, пара гнедых.

Грек из Одессы, еврей из Варшавы,

Юный корнет и седой генерал —

Каждый искал не любви, а забавы,

И на груди у нее засыпал.

Тихое утро в далекой станице,

Медленно дроги по речек ползут.

В гробе сосновом останки блудницы

Пара гнедых еле-еле везут.

Кто провожает ее на кладб’ище?

Нет у нее ни родных, ни друзей:

Стайка голодных, оборванных нищих,

Да пара гнедых, верных ей лошадей.

Где вы теперь, у которой богини

Ищете вы идеалов своих?

Вы, только вы и верны ей поныне,

Пара гнедых, ой, да пара гнедых…

Een paar baaien getuigd tot de dageraad,

Mager, hongerig en ellendig van uiterlijk -

Rustig weef je in een ondiepe draf

En je maakt anderen aan het lachen.

Ooit waren jullie ook dravers,

En je had onstuimige koetsiers,

Je minnares is met jou oud geworden,

Een paar baaien, een paar baaien.

Een Griek uit Odessa, een Jood uit Warschau,

De jonge cornet en de grijsharige generaal -

Iedereen was niet op zoek naar liefde, maar naar plezier,

En viel op haar borst in slaap.

Rustige ochtend in een ver dorp,

Langzaam kruipen de drogs langs de rivieren.

In een grenen doodskist de overblijfselen van een hoer

Een paar baaien worden nauwelijks gedragen.

Wie begeleidt haar naar de begraafplaats?

Ze heeft geen familie of vrienden:

Een kudde hongerige, haveloze bedelaars,

Ja, een paar voskleurige paarden die haar trouw zijn.

Waar ben je nu, welke godin?

Ben je op zoek naar je idealen?

Jij, alleen jij, bent haar tot op de dag van vandaag trouw,

Een paar baaien, oh ja, een paar baaien ...