Я забуду твои глаза - Юлия Гениуш

Мне запомнилось всё: дождь, летний зной

И твой шёпот любви для той, другой.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Я отвыкну от всех встреч и потерь

И не вспомню тебя, ты мне поверь.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Гордость, гордость моя ни при чём,

Станет, станет теперь мне ключом.

Знаю, ложь не искупишь ничем.

Я не пойму, не пойму — зачем, зачем, зачем…

Нет мне дела теперь до пылких фраз,

Нет мне дела теперь до страстных глаз.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Всё, что было, ушло — то не вернуть,

И на прошлое нам, нам не взглянуть.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Я забуду твои глаза, их забудет моя слеза.

Гордость, гордость моя ни при чём,

Станет, станет теперь мне ключом.

Знаю, ложь не искупишь ничем.

Я не пойму, не пойму — зачем, зачем, зачем…

Ik herinner me alles: regen, zomerse hitte

En je gefluister van liefde voor de ander.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Ik zal wennen aan alle ontmoetingen en verliezen

En ik zal je niet herinneren, geloof me.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Trots, mijn trots heeft er niets mee te maken,

Het zal worden, het zal nu mijn sleutel worden.

Ik weet dat je een leugen niet kunt verzoenen.

Ik begrijp het niet, ik begrijp het niet - waarom, waarom, waarom...

Ik geef niet meer om vurige zinnen,

Ik geef nu niets om gepassioneerde ogen.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Alles wat weg was - het kan niet worden geretourneerd,

En we kunnen niet naar het verleden kijken.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Ik zal je ogen vergeten, mijn traan zal ze vergeten.

Trots, mijn trots heeft er niets mee te maken,

Het zal worden, het zal nu mijn sleutel worden.

Ik weet dat je een leugen niet kunt verzoenen.

Ik begrijp het niet, ik begrijp het niet - waarom, waarom, waarom...