Отпусти - YARMAK

Когда хочется просто молчать.

Когда хочется съесть одиночество.

Москва вокзал, ее глаза.

Гроза, твой зонт, домой, назад.

Любовь, тепло.

Прощай.

Слеза.

Прости, забудь.

Ты против, а я за!

Я никогда не мог подумать и не мог представить,

Что моё чувство сможет и меня так подставит.

Боец, отставить!

Хорош тут ныть и плакать.

После любого снега, тоже наступает слякоть.

В твоих глазах я видел маленький, волшебный мир.

Я не ошибся, просто что-то поменялось.

Те же глаза, но там теперь сидит кассир —

Считает выгоду, и с кем бы навсегда осталась.

Разочарован?

Да нет, просто убит.

Боже, скажи: зачем Ты судьбою послан?

Без никаких историй и никаких обид —

Прощай!

Бывает… Все по-взрослому.

Припев:

Среди быта и всех мелочей, мы с тобой потеряли рассудок.

Сколько мнений, и сколько врачей, но уже нам не склеить посуду.

Может, просто, злодейка-судьба развела нас по разным дорогам.

Я бы душу отдал за тебя!

Отпусти, только сердце не трогай.

Отпусти, хорош, держать нотки на сердце.

Отпусти, промою раны водкой с перцем.

До костей муравьи разъедают мой панцирь.

Погостил в твоем мире, пора расставаться.

Я будто странник, обиду закину за плечи.

Не станет легче, но хоть стрелки немного подлечат.

Пойду по встречной, стану течью, буду жизнь калечить.

Ты заразила мозг, теперь разъедаешь печень.

И чё за бред вообще: «Давай останемся друзьями».

Я чё, похож на друга или тебе в прикол —

Дразнить верного пса, что оказался в твоей яме?

Хочешь играть со мной?

Тогда, давай, руки на стол!

Я не из нытиков, но поломаю твою критику.

Твоя политика — хранить меня, как диск для видика.

Быть может пригодиться, а если нет, то нет.

Я не из тех, кто будет верить в этот полный бред.

Припев:

Среди быта и всех мелочей, мы с тобой потеряли рассудок.

Сколько мнений, и сколько врачей, но уже нам не склеить посуду.

Может, просто, злодейка-судьба развела нас по разным дорогам.

Я бы душу отдал за тебя!

Отпусти, только сердце не трогай.

Среди быта и всех мелочей, мы с тобой потеряли рассудок.

Сколько мнений, и сколько врачей, но уже нам не склеить посуду.

Может, просто, злодейка-судьба развела нас по разным дорогам.

Я бы душу отдал за тебя!

Отпусти, только сердце не трогай.

Wanneer je gewoon wilt zwijgen.

Wanneer je eenzaamheid wilt eten.

Moskou treinstation, haar ogen.

Onweer, je paraplu, thuis, terug.

Liefde, warmte.

Tot ziens.

Een traan.

Het spijt me, vergeet het.

U bent tegen, en ik ben voor!

Ik kon nooit denken en kon me niet voorstellen

Dat mijn gevoel me zo kan opzetten.

Vechter, ga weg!

Het is goed om hier te zeuren en te huilen.

Na elke sneeuw komt ook sneeuwbrij.

In jouw ogen zag ik een kleine, magische wereld.

Ik ben niet verkeerd, het is gewoon dat er iets is veranderd.

Dezelfde ogen, maar nu zit de kassier daar -

Hij overweegt het voordeel, en met wie hij voor altijd zou blijven.

Teleurgesteld?

Nee, net vermoord.

God, vertel me eens: waarom ben je door het lot gestuurd?

Zonder verhalen en zonder belediging -

Tot ziens!

Het gebeurt... Alles is volwassen.

Refrein:

Tussen het dagelijkse leven en alle kleine dingen, verloren jij en ik ons ​​verstand.

Hoeveel meningen, en hoeveel dokters, maar we kunnen de vaat niet meer lijmen.

Misschien is het gewoon dat het slechterik-lot ons op verschillende wegen heeft geleid.

Ik zou mijn ziel voor je geven!

Laat los, raak je hart niet aan.

Laat los, goed, houd notities op het hart.

Laat me gaan, ik zal de wonden wassen met wodka en peper.

Mieren eten mijn schild tot op het bot weg.

Ik bleef in jouw wereld, het is tijd om te vertrekken.

Ik ben als een zwerver, ik gooi de belediging over mijn schouders.

Het zal er niet makkelijker op worden, maar de pijlen zullen in ieder geval een beetje genezen.

Ik ga in de tegenovergestelde richting, ik zal beginnen te stromen, ik zal het leven verlammen.

Je hebt de hersenen geïnfecteerd, nu eet je de lever weg.

En wat een onzin in het algemeen: "Laten we vrienden blijven."

Ben ik als een vriend of is het leuk voor jou -

De trouwe hond plagen die in je hol is beland?

Wil je met me spelen?

Kom op, handen op tafel!

Ik ben niet een van de zeurpieten, maar ik zal uw kritiek breken.

Het is jouw beleid om mij als videodrive te houden.

Het kan van pas komen, maar zo niet, dan niet.

Ik ben niet een van degenen die in deze complete onzin zal geloven.

Refrein:

Tussen het dagelijkse leven en alle kleine dingen, verloren jij en ik ons ​​verstand.

Hoeveel meningen, en hoeveel dokters, maar we kunnen de vaat niet meer lijmen.

Misschien is het gewoon dat het slechterik-lot ons op verschillende wegen heeft geleid.

Ik zou mijn ziel voor je geven!

Laat los, raak je hart niet aan.

Tussen het dagelijkse leven en alle kleine dingen, verloren jij en ik ons ​​verstand.

Hoeveel meningen, en hoeveel dokters, maar we kunnen de vaat niet meer lijmen.

Misschien is het gewoon dat het slechterik-lot ons op verschillende wegen heeft geleid.

Ik zou mijn ziel voor je geven!

Laat los, raak je hart niet aan.