Чёрное золото - YARMAK

Моя планета без любви опустела в край.

Моя ракета уплывает тихо, баю-бай.

Прощайте все звери, зомби и нелюди;

Не просите билет, я лечу один.

Это мой выбор, мой шаг, моя тактика;

Буду скитаться один по галактикам.

В иллюминатор виднеется Арктика.

Вся моя жизнь - это вера и практика.

Я не Эйнштейн, не Да Винчи, ни Тесла.

Знаю свой путь, свое место и кресло.

И если честно, душа моя плачет

От того, что рассудок утрачен.

Брошена, сожжена, равнодушием поле покошено.

Среди мрака и голода, люди мрут ради чёрного золота.

Брошена, сожжена, равнодушием поле покошено.

Среди мрака и голода, люди мрут ради чёрного золота.

Ради черного золота

Рады бить землю серпом и молотом.

Просыпаемся с Солнцем и на платформу.

Планета нас любит, планета нас кормит.

А я, лучи заберу в ключи,

В темном царстве, вы - мои копья да мечи.

А я, стихи всего мира запущу в ладони.

Ты же все услышал, но ничего не понял.

У тебя на фоне дела в Iphone,

Среди фильтров и лайков в самолюбстве тонет.

Царь сидит на троне, в свои 20 стонет.

По понятиям раскинет братьям на районе.

Вот и весь менталитет, я нейтралитет -

Телек, водка, сало, песни, велосипед.

Рубим лес, выдирая легкие из под кожи.

Песня закончится, Земля все подытожит.

Брошена, сожжена, равнодушием поле покошено.

Среди мрака и голода, люди мрут ради чёрного золота.

Брошена, сожжена, равнодушием поле покошено.

Среди мрака и голода, люди мрут ради чёрного золота.

Mijn planeet zonder liefde was leeg tot aan de rand.

Mijn raket zweeft stil, doei.

Afscheid van alle dieren, zombies en niet-mensen;

Vraag geen kaartje, ik vlieg alleen.

Dit is mijn keuze, mijn stap, mijn tactiek;

Ik zal alleen door de sterrenstelsels dwalen.

Door de patrijspoort zie je de Noordpool.

Mijn hele leven is geloof en praktijk.

Ik ben geen Einstein, ik ben geen Da Vinci, ik ben geen Tesla.

Ik ken mijn weg, mijn plaats en stoel.

En om eerlijk te zijn, mijn ziel huilt

Van het feit dat de geest verloren is.

Verlaten, verbrand, het veld gemaaid door onverschilligheid.

Tussen de duisternis en de honger sterven mensen omwille van het zwarte goud.

Verlaten, verbrand, het veld gemaaid door onverschilligheid.

Tussen de duisternis en de honger sterven mensen omwille van het zwarte goud.

Voor zwart goud

We zijn blij om de aarde te verslaan met een sikkel en een hamer.

We worden wakker met de zon en op het platform.

De planeet houdt van ons, de planeet voedt ons.

En ik, ik zal de stralen in de toetsen nemen,

In het donkere rijk ben jij mijn speren en zwaarden.

En ik, de verzen van de hele wereld zullen in de palm van mijn hand lopen.

Je hoorde alles, maar begreep niets.

Je hebt een Iphone hoesje op de achtergrond,

Tussen de filters en likes verdrinkt in ijdelheid.

De koning zit op de troon, kreunt als hij in de twintig is.

Volgens de concepten zal hij de broeders in het gebied verspreiden.

Dat is de hele mentaliteit, ik ben neutraal -

Telecom, wodka, vet, liedjes, fiets.

We kappen het bos, scheuren de longen onder de huid uit.

Het lied zal eindigen, de aarde zal alles samenvatten.

Verlaten, verbrand, het veld gemaaid door onverschilligheid.

Tussen de duisternis en de honger sterven mensen omwille van het zwarte goud.

Verlaten, verbrand, het veld gemaaid door onverschilligheid.

Tussen de duisternis en de honger sterven mensen omwille van het zwarte goud.